Stomp in de maag

De ongebreidelde, onbeschaamde, door merg en been bijtende, ontroerende, hilarische, erudiete schrijfstijl van Mili Van Veegh keert je binnenstebuiten en laat je hijgend achter, terwijl je je afvraagt wat je in godsnaam net is overkomen.
Congo Artikel 15 is een stomp in de maag, maar de af en toe opwellende traan is er soms een van machteloze woede, dan weer van ongebreidelde ontroering voor de onmisbare, onmiskenbare mensenliefde die de auteur tentoon spreidt. In Congo Artikel 15 is er geen plaats voor vals sentiment en mooipraterij. Je krijgt de mensen voorgeschoteld zoals ze zijn: rauw, eerlijk, hunkerend naar liefde, dronken van macht. Mili verleidt met broeierige beelden en zinderende taal. Vanaf de eerste pagina word je bij de keel gegrepen en bij de laatste pagina wil je niet meer losgelaten worden.