Een interstellaire ontdekkingsreis

Begin augustus ontving ik de vraag van Johan Klein Haneveld of ik zijn science fiction verhalenbundel Conquistador wilde lezen. Graag zet ik auteurs van eigen bodem in de spotlight, dus ik zei zeker geen nee! Hoewel ik persoonlijk geen groot fan ben van kortverhalen (ik dompel me liefst zo lang mogelijk onder in één en dezelfde wereld), heb ik zeker van deze bundel genoten.

Conquistador is een toffe bundel met science fiction verhalen, waarin de grens tussen mens en machine meerdere malen aangehaald wordt. Sommige verhalen waren naar mijn gevoel iets te kort, maar over het algemeen vond ik dit een fijne bundel. De cover is super mooi en ook de schrijfstijl leest erg fijn. Johan Klein Haneveld schrijft vlot, maar tegelijkertijd heel beeldend. De meeste verhalen zag ik dan ook als een film aan me voorbij trekken. Ik vond het bovendien erg leuk dat er doorheen de verhalen heel wat referenties naar andere Sci-Fi boeken en auteurs verstopt zitten. Hierdoor kreeg ik een heel duidelijk beeld van de auteur: een science fiction nerd met kennis van en liefde voor het genre, die ook nog eens goed kan schrijven.

Tegen het einde van de bundel kreeg ik helaas wel het gevoel dat de verschillende verhalen iets te veel op elkaar leken (zeker in de opbouw van het plot). Vaak komt het hoofdpersonage voor een dilemma te staan en in de regel kiezen ze nooit voor zichzelf, maar altijd voor wat het beste is voor de mensheid. Hierdoor vond ik het na een aantal verhalen wel wat voorspelbaar en een tikkeltje ongeloofwaardig worden - op het moment dat een nieuw probleem wordt geschetst kun je al aanvoelen hoe het verhaal zal eindigen. Maar misschien had ik gewoon niet zoveel verhalen achter elkaar moeten lezen..

Mijn favoriete verhaal uit de bundel was 'De klim'. Ik denk dat dit perfect uitgewerkt kan worden tot een origineel Young Adult boek. Eentje die aansluit bij de huidige Young Adult science fiction trend, maar tegelijkertijd ook compleet anders en vernieuwend is. Ook titelverhaal 'Conquistador' wist me goed te smaken.

Een gedurfde setting

Toen ik aan 'Conquistador' begon, het verhaal waar deze bundel naar genoemd is, dacht ik even 'oei wat gaat er nu gebeuren'. De vreemde wezens en de rare wereld schrokken me een beetje af, maar algauw bleek dit juist een tof verhaal te zijn over het ontdekkingsreizen van de toekomst - inclusief een mooie referentie naar Arthur C. Clarke. 'De afdaling' speelt zich af op de bodem van de oceaan, ook een zeer originele setting voor een science fiction verhaal. Stiekem vond ik dit verhaal wel iets te kort; ik had graag meer gelezen over deze bijzondere onderwaterwereld.

In 'De laatste ontdekkingsreis', één van de latere verhalen in de bundel, komt er een oude bekende over de vloer: Jonas Janquill uit het titelverhaal 'Conquistador'. Hoewel dit verhaal erg kort is, vond ik het wel een leuke toevoeging aan het eerdere verhaal. Al riep het ook wat vragen bij me op. Want hoe is hij van de situatie uit verhaal één in deze nieuwe situatie beland? En wat zal de toekomst hem brengen? Ik wil meer Jonas Janquill!

Mens en Machine

In 'De zelfmoordenaar' wordt de menselijke intelligentie overgezet in een nieuw lichaam. Een bekend gegeven waar Johan Klein Haneveld een compleet onverwachte draai aan weet te geven. Ik was echt ontzettend verrast door dit verhaal. 'Niet meer vluchten' speelt zich af op een woestijnachtige planeet. Ook in dit spannende verhaal staat de grens tussen mens en machine centraal. In 'Overleven' krijgt een gevecht tussen twee robots een onverwacht mooi einde. Ik moet echter wel zeggen dat dit verhaal voor mij te kort was om er echt in onder gedompeld te worden.

'Valstrik' speelt zich af aan boord van een ruimteschip. Een inventief verhaal met een onverwacht einde. 'Aartsvijanden' daarentegen vond ik wat minder. Niet alleen kon ik het verhaal niet zo goed voor me zien, ook vond ik het einde een beetje zwak. Ook het verhaal 'Aasgier' wist me helaas niet te smaken. Het voelde vergelijkbaar met de vorige verhalen en ik zag het niet echt voor me. Ook 'De visser', een verhaal over het redden van de wereld, kwam wat mij betreft iets te veel overeen met eerdere verhalen uit de bundel. Ik vond het verhaal wel tof, maar het personage Myrthe kon zich niet echt onderscheiden van de anderen uit de bundel.

Conquistador is een fijne bundel met twaalf uiteenlopende kortverhalen binnen het science fiction genre. Vaak staat de grens tussen mens en machine centraal, maar toch gebeurt dit iedere keer op een andere manier. De schrijfstijl van Johan Klein Haneveld is vlot en beeldend, waardoor het lezen voelt alsof je naar een film aan het kijken bent. De vele referenties naar andere science fiction auteurs doen Conquistador overlopen van liefde voor het genre. Helaas kreeg ik na een tijdje wel het gevoel dat ieder verhaal dezelfde opbouw had, waardoor de afloop soms gemakkelijk te voorspellen was. Desalniettemin heb ik genoten van deze kortverhalenbundel en haar wondermooie cover. Zeker lezen: 'De klim', 'Conquistador' en 'De zelfmoordenaar'.