een clichématig verhaal dat desondanks veel leesplezier opleverde

Ik was al een behoorlijke tijd aan het twijfelen om De heerschappij van de maskers te lezen, dus toen ik dit boek zag staan in de bibliotheek mocht hij meteen met me mee naar huis. Hoewel ik genoot van de schrijfstijl en de personages, waren er helaas ook wat dingetjes aan het verhaal die me minder wisten te plezieren..
In De Heerschappij van de Maskers maken we kennis met Laia, die met haar broer en grootouders onder het wrede regime van het Imperium leeft. Wanneer haar broer wordt opgepakt wegens verraad moet ze uit de schaduw treden om zijn leven te redden. Ze sluit een deal met de rebellen: door te spioneren op de grootste militaire academie verleent ze hen een wederdienst.

Tijdens haar spionagemissie - waar de rebellen het bevrijden van haar broer als gift tegenover hebben gesteld - ontmoet Laia de elitesoldaat Elias. Hij is de beste van zijn opleiding, maar het enige wat Elias wil is ontsnappen aan het tirannieke regime. Beiden ontdekken al snel dat hun lot verbonden is - en dat de keuzes die zij maken het Imperium zullen veranderen.
Enerzijds heb ik ontzettend genoten van De heerschappij van de maskers. De schrijfstijl is verslavend, het verhaal leest lekker weg en beide hoofdpersonages zijn erg sympathiek. Ik werd zo opgeslokt in het verhaal dat ik meerdere keren bijna mijn eindstation van de trein of metro miste. Dus als je het zo bekijkt ben ik zeker aangenaam onder de indruk van dit boek.

Anderzijds heb ik behoorlijk wat kritiekpuntjes op het verhaal, dat helaas bol staat van de clichés. Maar liefst twee liefdesdriehoeken steken de kop op, we krijgen te maken met een slachtpartij à la Battle Royale en het feit dat de twee hoofdpersonages beide uit een andere laag van de maatschappij komen heb ik ondertussen ook enorm vaak gelezen.

Deze kritiek wil echter niet zeggen dat ik De heerschappij van de maskers niet graag gelezen heb, in tegendeel. Het is voor mij duidelijk geen boek dat scoort op originaliteit, maar wel op leesplezier en schrijfstijl. Rationeel gezien had ik vanalles aan te merken op het plot, maar uiteindelijk is het het leesplezier dat telt. Ik geef het boek daarom toch drie sterren en ben benieuwd naar het vervolg, Een fakkel tegen het duister. Hopelijk weet dit boek de clichés uit Young Adult Fantasy wat beter te omzeilen!Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.