Het christendom als science fiction verhaal

De wereld die Lydia Schwarz in De Kruisdraagster creëert zit tot in de details goed in elkaar en is enorm origineel. Het vrije Europa waarin Anna leeft is gestaafd op vier peilers: vrijheid, gelijkheid, verdraagzaamheid en vrede. Op zestienjarige leeftijd moeten jongeren een keuze maken tussen de apollinische en de dionysische levenswijze. Anna volgt de apollinische levenswijze, wat betekent dat ze op school vakken als Orde en Zelfbeheersing volgt om tot het hoogste zelfontplooiingsniveau te komen. Het hoofdpersonage Anna is niet alleen toffe chick, maar bovendien is ze met haar 20 jaar veel volwassener dan de personages die we normaal gesproken in Young Adult verhalen tegenkomen. Ik vind het fijn om eens te lezen over iemand van mijn eigen leeftijd en aangezien het YA genre veel 20+ lezers heeft, denk ik dat dit een geslaagde keuze is. Daarnaast is Anna ook een erg gelaagd personage. Enerzijds werkt ze keihard voor school, terwijl ze anderzijds heel nieuwsgierig van aard is. Bovendien draagt ze een belangrijk geheim met zich mee. Haar sterke kant vind ik persoonlijk haar rationaliteit. Anna stelt alles in vraag en gaat graag op zoek naar een logische verklaring. In De Kruisdraagster speelt het christendom een grote rol. Ik heb van een aantal mensen begrepen dat dit ze toch een beetje afschrikt, maar geef dit boek alsjeblieft een kans! Het is namelijk niet zo dat dit boek jou als lezer probeert over te halen je te bekeren. Nee, De Kruisdraagster vertelt een ijzersterk toekomstverhaal waarin het christendom verboden en verdrongen is. De bijbel staat in de bibliotheek zelfs bij de science fiction boeken.. Wanneer ons hoofdpersonage Anna ontdekt dat het Christendom nog altijd bestaat gaat ze op onderzoek uit. Hoewel ze zelf erg sceptisch is tegenover deze religie, is haar nieuwsgierigheid als een dorst die gelest moet worden. Met een schoolwerkstuk als smoesje dompelt Anna zichzelf steeds verder onder in de wereld van de Christenen. Zelf ben ik allesbehalve gelovig, maar toch vond ik dit boek enorm interessant. Sowieso is religie een thema wat mij aanspreekt, maar wat De Kruisdraagster onderscheidt van andere  christelijke boeken is dat het christendom niet als 'de enige weg'  wordt gezien. Het geloof wordt in dit boek van meerdere kanten bekeken, zeker door het feit dat ook ons hoofdpersonage niet precies weet wat ze moet geloven. Als lezer ben je vrij om je eigen mening te vormen. De vergelijking met The Hunger Games en Divergent lijkt misschien snel gemaakt, maar persoonlijk vond ik De Kruisdraagster vele malen origineler. Het verhaal is veel politieker en meer gericht op de levenswijze van de mens. Eigenlijk leeft Anna in een utopische wereld, die bij nader inzien toch niet zo perfect blijkt te zijn. De Kruisdraagster bevat misschien minder actie dan eerder genoemde titels, maar toch zat ik van begin tot eind op het puntje van mijn stoel - mede door de fantastische schrijfstijl. Het verhaal is over het algemeen ook zeer onvoorspelbaar, met uitzondering van de plottwist richting het einde. Hiervoor lagen de hints er misschien net ietsje te dik bovenop.. De Kruisdraagster is veel meer dan alleen een boek over het Christendom. Ik las dit boek in twee dagen uit en wilde liefst niets anders doen dan lezen. De world building is origineel en klopt tot in de details. Hoewel het geloof een belangrijk thema is, wordt het nergens belerend. Vijf sterren voor dit vernieuwende, maar ook volwassen boek binnen het Young Adult genre. Een absolute aanrader!

Deze review verscheen ook op Oog op de Toekomst.