De zoektocht naar een verloren boek

De twaalfjarige Walter Lavender praat niet. Mensen denken daarom dat hij dom is. Maar hij ziet juist veel meer dan anderen, zoals dansende croissantjes en cakejes in de bakkerij van zijn moeder. Walter heeft een talent om zoekgeraakte spullen terug te vinden. Hij helpt mensen zoeken naar de dingen die ze kwijt zijn en hoopt zo ook ooit zijn verdwenen vader terug te vinden. Wanneer een belangrijk, misschien zelfs magisch, boek uit de bakkerij verdwijnt gaat Walter er op uit om het boek pagina voor pagina terug te vinden. Wat een vertederende feelgood roman had kunnen zijn, was voor mij een tegenvaller. De schrijfstijl was me te belerend en het verhaal te vreemd. Ook het tintje magisch realisme werkte niet in mijn voordeel. Helaas was De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender niet aan mij besteed.

Hoewel ik me op voorhand bewust was van de leeftijd van het hoofdpersonage, had ik toch het gevoel een roman in handen te hebben. Maar tijdens het lezen bleek algauw dat het verhaal zich richt op tieners. Ik zou De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender zelfs geen Young Adult willen noemen maar eerder Middle Grade - een jeugdboek dus. In principe lees ik graag een keer een jeugdboek, zelfs als mijn verwachtingen op voorhand anders zijn. Maar Sophie Chen Keller wist allesbehalve mijn hart te stelen.

Dansende taartjes, blauwe glinsterende draadjes als mensen iets zijn kwijtgeraakt, de kleurrijke stoet aan vreemde personages; je neemt De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender best met een korreltje zout. Het verhaal bevat meer dan een vleugje magisch realisme en daar moet je van houden. Voor mij persoonlijk maakte dit het boek echter vooral ongeloofwaardig en zelfs wat kinderachtig. Ook waren meerdere elementen in het verhaal voorspelbaar, wat het lezen vertraagde. Je weet al wat er gaat gebeuren, maar je moet er wel nog zien te geraken. Sowieso duurt de zoektocht naar het boek behoorlijk lang.

"Maar Karl het veiligheidsdansje leren heeft mijn vertrouwen ook versterkt, het heeft me geleerd hoe ik mijn eigen verdriet om dat wat ik mis op afstand moet houden, en ik kan me vasthouden aan de wetenschap dat Walter Lavender senior altijd terug heeft willen komen en dat hij, of ik er nou in slaag of niet, nog steeds gevonden wil worden."

Tegelijkertijd had ik moeite met de schrijfstijl. De diepfilosofische inzichten van de twaalfjarige Walter zijn wat overdreven en zijn teksten komen vaak belerend over. Tijdens de zoektocht naar het verloren boek leert Walter van alles over zichzelf en het is altijd mooi als een personage persoonlijke groei doormaakt, maar in dit boek was ik me vooral aan het ergeren aan de manier waarop dit wordt omschreven. De zoektocht naar een eigen stem wordt wel heel letterlijk genomen. Het is absoluut een kwestie van smaak, maar zelf ben ik De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender liever kwijt dan rijk.

Magisch realistisch jeugdboek over de zoektocht naar de eigen identiteit ★★

Deze recensie verscheen ook op Boekvinder.be.