Spannende paranormale thriller met een vleugje science fiction

Alweer een behoorlijke tijd geleden werd ik benaderd door de Nederlandse schrijfster Ursula Visser met de vraag of ik haar boek, een combinatie tussen Fantasy en Science Fiction, wilde recenseren. Hoewel de synopsis me niet meteen deed stuiteren van enthousiasme gaf ik graag gehoor aan haar verzoek. Ik vind het tof om auteurs van eigen bodem in de spotlight te zeggen en de cover zag er veelbelovend uit..

In Het Atria Project maken we kennis met Abby Ryan, woonachtig in het Zuiden van Australië en beschikkend over de gave om herinneringen uit een vorig leven te zien. Haar vriendin Laura weet haar te overtuigen een groep mensen te ontmoeten die dezelfde gave hebben. Deze ene ontmoeting verandert hun leven drastisch; Het Atria Project zit de groepsleden op de hielen. Wanneer één van hen ontvoert wordt, zet de complete groep een reddingsactie op. Algauw raken ze verstrikt in een web van leugens, intriges en experimenten. Abby bevindt zich middenin een gevecht om te overleven - een gevecht dat zich niet alleen op aarde afspeelt, maar ook op de planeet Atria.

Wat Het Atria Project onderscheidt van de vele andere boeken die ik de afgelopen tijd las, is het feit dat we hier te maken hebben met volwassen personages. Ik vond het heel verfrissend en fijn om eens niet met tienerproblematiek geconfronteerd te worden. Wel vraag ik me af waarom het verhaal zich afspeelt in Australië. De omgeving wordt goed geschetst, maar ik zou het stiekem juist heel leuk gevonden hebben om zo'n stoer fantasy/science fiction verhaal te lezen dat zich afspeelt in Nederland.

Eigenlijk is de wereld waarin Het Atria project zich afspeelt heel realistisch, met uitzondering van de gave waarover Abby beschikt. In de eerste hoofdstukken is er enorm veel aandacht voor het alledaagse; denk aan details als je bord afspoelen voor je hem in de vaatwasser zet en het katje van de buurman dat steeds aan komt lopen. Vanaf het moment dat Abby in contact komt met haar lotgenoten - wat voor mij persoonlijk trouwens een term is die de lading niet helemaal dekt - krijgt het boek meer vaart; ik kon niet stoppen met lezen en was ontzettend benieuwd naar hoe het verhaal verder zou gaan.

De eerste helft van Het Atria Project leest als een spannende paranormale thriller. Totaal niet het type boek wat ik normaal lees, maar ik werd compleet meegesleept in het verhaal van Abby. Ik wilde weten hoe het verhaal in elkaar stak: Wie zijn de good guys en wie de bad guys? Wie kan Abby vertrouwen en wie niet? Ik weet het nog altijd niet 100% zeker, want Ursula Visser houd je het hele boek in spanning. 

Pas vanaf hoofdstuk twaalf krijgt het boek een meer science fiction achtig tintje. Er blijkt een andere planeet aan de pas te komen (geen spoiler, het staat al in de samenvatting!) en de spanning loopt nog hoger op. Misschien is de opbouw naar de onthulling over planeet Atria iets te lang, al zorgt dit wel een goede karakterschets van Abby. Ze leeft op de klok, is altijd stipt op tijd, werkt nauwkeurig en netjes. Ze houdt van boeken en is de bazin van een eigen boekwinkel. Je krijgt echt een band met dit personage en begrijpt waarom ze bepaalde beslissingen maakt. Toch kan ik me voorstellen dat mensen hierdoor te vroeg afhaken: ze verwachten misschien een hoger fantasy en/of science fiction gehalte in het verhaal - terwijl dat pas gedurende het verhaal tevoorschijn komt.

Tegen het einde werd het plot soms iets te ingewikkeld. Misschien was het mijn vermoeidheid omdat ik alles aan één stuk door wilde lezen, maar sommige dingen begreep ik niet helemaal. Het personage Jarod is voor mij persoonlijk nog altijd een mysterie.

Het Atria Project is een boek dat ik door de synopsis niet snel zou oppakken, maar dat me aangenaam wist te verrassen. Het verhaal leest als een trein en is te omschrijven als een originele paranormale thriller die halverwege opeens een tintje science fiction blijkt te hebben. Het boek komt misschien iets te traag op gang en mist aan het einde wat extra duiding, maar het was een welkome afwisseling om eens te lezen over volwassen hoofdpersonages. Ursula Visser is erin geslaagd deze personages heel realistisch neer te zetten. Bovendien is ze een ster in het creëren van intriges; ik heb nog altijd geen idee wie Abby precies is en wie ze kan vertrouwen en wie niet. Het Atria Project heeft me met enorm veel vragen achter gelaten en ik ben nieuwsgierig naar meer; ik kijk zeker uit naar het vervolg!
De recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.