Parallelle werelden op eigen bodem

Ik is een science fiction verhaal van eigen bodem over het bestaan van parallelle werelden. Ik won dit boek via de Boeken Adventskalender van Emmy op de blog van Angela - en ik kon niet wachten om me in dit verhaal te laten onderdompelen. Margaretha van Andel stelde niet teleur met deze originele pageturner.

Daniël zit al drie jaar in een rolstoel, sinds hij op zijn vijftiende een auto-ongeluk heeft gehad. Wanneer hij erachter komt dat wetenschapster Halmstad onderzoek doet naar parallelle werelden is hij er meteen van overtuigd dat hij het perfecte proefkonijn is. Hoe zou zijn leven eruit hebben gezien als hij niet op dat bewuste moment was gaan joyriden in de auto van zijn vader? En hoe zou het zijn om van plaats te wisselen met de Daniël die niet verlamd is?

Ik ga meteen heel eerlijk zijn: van te voren had ik wel een beetje mijn twijfels over een science fiction verhaal dat zich afspeelt in Friesland - en dat had zeker niet alleen te maken met het feit dat ik zelf uit Groningen kom.. Gelukkig bleken mijn vooroordelen meer dan onterecht. Wat een wervelend en origineel verhaal van eigen bodem!

Ik ben begonnen in Ik en heb het boek niet meer losgelaten totdat het uit was; ik heb dit boek letterlijk in één ruk uitgelezen. Ik moest en zou weten hoe het verhaal van Daniël zou aflopen. De meeslepende schrijfstijl zorgde ervoor dat het gewoon absoluut niet mogelijk was om dit boek weg te leggen, zelfs niet voor een bezoekje aan het toilet.

Diezelfde avond las ook mijn vriend dit boek op mijn aanraden en ook hij moest en zou het boek in één ruk uitlezen, waardoor we uiteindelijk veel later naar bed konden gaan dan gepland. In bed werd er nog uitgebreid nagepraat over dit boek. Hoewel ik hem een beetje moest helpen door het einde uit te leggen - wat toegegeven ook behoorlijk ingewikkeld is - vond ook hij Ik een super leuk en origineel verhaal.

Het idee van parallelle werelden vind ik persoonlijk erg interessant. Volgens deze theorie splits je je leven iedere keer wanneer je een belangrijke beslissing neemt. Eén versie van jou blijft op het gekozen pad, maar tegelijkertijd leeft een andere versie het leven als gevolg van de andere keuzemogelijkheid. Eigenlijk kun je Ik zien als een gedachte-experiment met als hoofdvraag Wat als? Wat als Daniël in zijn leven een andere keuze had gemaakt?

Hoewel Ik behoorlijk luchtig geschreven is en niet al te dik is, is dit zeker een boek dat je aan het denken zet. Veel filosofische vragen passeren de revue, bijvoorbeeld: Welke invloed hebben de keuzes die je maakt op jouw leven en jouw persoonlijkheid? Is de mens van nature goed of slecht? En, niet onbelangrijk, kun je jezelf veranderen?

In Ik wisselen twee verhaallijnen elkaar af. Enerzijds lees je het verhaal van Daniel in de rolstoel, die doctor Halmstad probeert te overtuigen hem als proefkonijn te gebruiken. De tweede verhaallijn speelt zich af wanneer Daniël geswitcht is. Zijn leven zonder verlamming blijkt echter niet zo sprookjesachtig als verwacht.

Het klink misschien ingewikkeld, deze twee verhaallijnen, maar tijdens het lezen ervoer ik dit totaal niet zo. Het is heel duidelijk in welke 'dimensie' je je bevindt. Ergens was het misschien ook tof geweest om te lezen over de Daniël die door de switch opeens in een rolstoel terecht kwam, maar ik kan me voorstellen dat het verhaal dan wel wat te ingewikkelder zou worden.Ik ga dan toch een puntje van kritiek geven: persoonlijk vond ik Daniël een behoorlijk onsympathiek hoofdpersonage. Hij is erg egoïstisch en kan behoorlijk opvliegend uit de hoek komen. Gedurende het verhaal kreeg ik niet echt een band met hem, maar tegelijkertijd stoorde dat me niet. Hiervoor zat het plot gewoon te sterk in elkaar.

Bovendien vind ik het ergens wel goed dat Ik door de onsympathieke Daniël niet cliché wordt en dat de moraal niet de boventoon voert in het verhaal. Ik heb een hekel aan verhalen waarin met de vinger wordt gewezen, dus eigenlijk vind ik het een erg gewaagde maar vooral goede keuze van Margaretha van Andel om Daniël niet de perfecte puber te laten zijn.

Het einde van dit boek is trouwens echt geweldig. Zonder spoileren kan ik alleen maar zeggen dat het een complete mindfuck is; zo sterk en origineel gevonden!

Ik kan niet anders dan Ik beoordelen met vijf sterren. Ondanks mijn kleine puntje van kritiek is het mijn gevoel dat uitschreeuwt dat dit boek niet anders dan een beoordeling van vijf sterren verdient. Het originele onderwerp van parallelle werelden in combinatie met de schrijfstijl en het onverwachte einde zorgden ervoor dat Ik nog lang na het uitlezen door mijn hoofd spookte. Ik kan niet wachten om meer boeken van Margaretha van Andel te lezen!
Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.