Een goed geschreven, maar onbeduidend verhaal

Ik, voor eeuwig is, zoals de achterflap al zegt, een boek geschreven door een rijke, verveelde tiener. Ik had echter niet verwacht dat een veertienjarige de hoofdrol zou spelen en ik weet niet of ik het boek wel had gekocht als ik dat op voorhand had geweten..

“Als ik zou kunnen slapen, wist ik misschien ook hoe ik kon dromen.” ~ pagina 48.

Hoewel de schrijfstijl van Ik, voor eeuwig op een simplistische manier eigenlijk behoorlijk goed was en lekker las, heb ik toch niet echt van het boek kunnen genieten. Daarvoor vond ik het plot te onbeduidend (14 jarige jongetjes die stoned worden, veel alcohol drinken, veel drugs gebruiken, naar wilde feestjes gaan en seks hebben.. tja echt interessant werd het niet). Soms vond ik de overgangen ook wat vaag en dan had ik geen idee waar de nieuw begonnen scène zich afspeelde.

Ik heb me trouwens echt dood geërgerd aan de ouders van ons hoofdpersonage. Zien ze dan niet dat hun veertienjarige zoon voortdurend dronken en stoned is? Dat hij altijd spijbelt en slechte cijfers haalt? Zien ze dan niet dat het Augustin is die zo’n slechte invloed op Sacha heeft? Of boeit het hun totaal niet dat hun zoon eraan onderdoor gaat?

Bij het verschijnen van Ik, voor eeuwig ontstond er in Frankrijk een enorme controverse. Enerzijds omdat de ouders van de schrijver Sacha Sperling beroemde acteurs zijn en anderzijds omdat het boek als schokkend werd ervaren. Ondanks dat ik het boek niet echt leuk vond, vond ik het zeker ook niet schokkend. Het is niet de eerste keer dat ik een boek lees over drugsgebruik onder jongeren. Ik vind alleen de jonge leeftijd van de personages wel wat onrealistisch en ik hoop dat dit niet waarheidsgetrouw is ;)

Het klinkt misschien leuk, zo’n kijkje in de mannelijke psyche. Maar de leeftijd van het hoofdpersonage Sacha en het totale gebrek aan motivatie om iets van zijn leven te maken stonden me toch een beetje tegen. Het boek zou volgens de achterflap typerend zijn voor jongeren in deze tijd, maar ik hoop van harte dat het zo erg nog niet gesteld is met onze maatschappij..