Stilistisch geschreven met veel symboliek

De pelikaan van Martin Michael Driessen is gesitueerd in een klein stadje aan de kust van Kroatië. Het is een stadje waar weinig meer lijkt te gebeuren dan dat ieder jaar een groep roze Pelikanen bezit neemt van de boulevard. Ze geven het stadje allure. Al vindt niet iedereen dat. Andrej heeft de pest aan de Pelikanen. Het verhaal draait om deze Andrej. Hij is de postbode van het dorp. Het is een man die gek is op elegante vrouwen, zelf heeft hij weinig geluk in de liefde. Nadat hij eens is afgewezen en uitgelachen, gebeurt er iets met hem. Hij legt zich neer bij een leven als alleenstaande man, maar vindt tegelijkertijd dat hij bepaalde rechten heeft. Hij begint met het chanteren van Josip, machinist en conducteur van de kabelspoorbaan die naar de bovenstad loopt. Zoals de sporen soms samenkomen, komen ook de levens van Andrej en Josip steeds samen. Hun levens kruizen diverse keren. Ze zijn vrienden, maar anderzijds is er sprake van een wederzijdse chantage. In dat aspect zit iets komisch, maar ook iets tragisch. Bijrollen zijn er voor de vrouwen in het boek. Zoals de vreselijke vrouw van Josip, zijn dochter en zijn minnares Jana. Dit alles speelt zich af met op de achtergrond het begin van het uiteenvallen van Joegoslavië. Josip is een veteraan van WOII en neemt dat verleden met zich mee. Beide oorlogen spelen zich af in de bergen; in het verhaal is de benedenstad rustig, het gevaar speelt zich altijd af in de bergen. De Pelikaan is net als Driessens vorige boek Rivieren stilistisch geschreven met veel symboliek. Hij heeft een eenvoudige, maar prachtige schrijfstijl. Nooit staat er een woord te veel. De pelikaan is een boek dat uitnodigt om te herlezen en nogmaals te herlezen. De lezer zal iedere keer weer nieuwe symboliek ontdekken.