Recensie Allemaal willen we de hemel

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. Een aangrijpend, lekker dik en makkelijk leesbaar boek wat zich afspeelt tijdens en net na de Tweede Wereldoorlog in Vlaanderen. Hieronder is al over de structuur verteld die inderdaad aanvankelijk wat verwarrend werkt. Daarom wat andere opmerkingen.
* Mooi vind ik bijvoorbeeld de stukjes, verteld vanuit de jongste: Remi. Ze proberen hem overal buiten te houden wat hij natuurlijk niet wil. Hij doet dan ook enorm zijn best om erbij te horen. Ze noemen hem steeds 'de kleine' wat hij haat, hij wil zo graag een lange broek en een echte herenfiets. Je merkt in zijn stukjes echt nog de naïviteit van een kind. Zo probeert hij met behulp van zijn klarinet een 'mirakel' te bewerkstelligen door mooie muziek voor Jef te spelen.
* Je ziet goed dat het soms moeilijk is om onderscheid te maken tussen goed en slecht. De strijd om het juiste te doen is lastig, soms erg moeilijk om geen verrader te worden en wanneer je eenmaal een keuze gemaakt hebt, blijf je daar dan bij of niet? De strijd van de ouders van Jef, Renée en Remi wanneer ze achter het verraad van Jef komen is een heel moeilijke. Vertellen we de waarheid, dan is het leven van Jef voorbij en daarmee het leven van het hele gezin Claessen.
* Er is een heel mooie scène in een veldhospitaal wanneer Ward bij het bed van een stervende soldaat op zijn saxofoon 'Au clair de la lune' speelt. Je kunt zo hopen dat zelfs tijdens smerige oorlogen er gelukkig ook nog betrokkenheid en medeleven is tussen de mensen.
* Ik vond de titel juist wel goed gekozen, het begrip hemel, het praten over de hemel komt verschillende keren naar voren. Ik denk in die tijd en dat milieu heel natuurlijk en normaal.