Recensie De deur

Al even geleden gelezen, maar wil nog even kwijt dat ik het echt een gewèldig boek vond.
Een schrijfster in Boedapest en haar huishoudster Emerence hebben een haat-liefde verhouding maar raken uiteindelijk steeds meer aan elkaar gehecht. Emerence is een bijzondere vrouw met (naar stukje bij beetje duidelijk wordt) een verleden.
Ze is nogal opvliegend, onvoorspelbaar, gaat haar eigen gang en leeft erg teruggetrokken. Zo komt in haar huis niemand verder dan de hal. Ze is een anti-intellectueel met heel duidelijke, soms eigenaardige opvattingen. Het tegenovergestelde van hoe de schrijfster zichzelf neerzet: “Het fundament van mijn wereld bestond uit boeken, mijn graadmeter waren letters”, terwijl “In de ogen van Emerence was elk werk dat niet met de hand, met lichamelijke kracht, gedaan werd een soort luieren- ..- was elk stuk papier, elke schrijftafel, elke brochure, elk boek verdacht, ze las helemaal niets, ook geen kranten”
Naast deze 2 vrouwen is de hond Viola een belangrijke hoofdpersoon. De hond heeft een zeer bijzondere, symbiotische relatie met Emerence. “Emerence kon hem programmeren met haar gedachten alsof hij een videoapparaat was”

Uiteindelijk valt een groot succes voor de schrijfster (een belangrijke prijs) samen met het instorten van Emerence.

Ik ga zeker ook de Katalinstraat van haar lezen.