Recensie De voorlezer

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen.   Prachtig, aangrijpend boek in 3 delen geschreven vanuit het perspectief van Michael Berg. In deel 1 is hij 15 jaar en krijgt een hartstochtelijke relatie met de 36 jarige Hanna. Mooie stukjes hier over zijn liefde voor haar, bv hoe hij er helemaal van ondersteboven is wanneer hij een glimp van haar opvangt terwijl ze haar kousen aantrekt en wanneer ze samen een paar dagen op fietsvakantie gaan en hij ziet hoe haar jurk opbolt tijdens het fietsen. Aan het eind van deel 1 is Hanna opeens verdwenen, heeft haar baan, haar huur opgezegd.
Aanvankelijk voelt M zich schuldig, maar na een tijd concludeert hij De herinnering bleef achter zoals een stad achterblijft als de trein verder rijdt. Ze is er, ergens achter je, je zou ernaar toe kunnen gaan en je van haar bestaan vergewissen. Maar waarom zou je.
Toch blijkt uit deel 2 waarin hij rechten gaat studeren dat zijn relatie met Hanna enorm veel impact heeft gehad op zijn ontwikkeling bijv. Ik mat mijzelf een aanmatigend, superieur gedrag aan, ik deed mijzelf voor als iemand die door niets wordt geraakt, geschokt, verward. maar ook dat ik bij het zien van kleine uitingen van liefdevolle zorg en aandacht een brok in mijn keel voelde-....- Dat naast-elkaar-bestaan van grove onverschilligheid en sentimentaliteit vond ik zelf verdacht.
In dit deel ziet M. Hanna terug in de rechtszaal wegens haar werkzaamheden tijdens de 2e Wereldoorlog. Voor M ontstaat een dilemma omdat hij achter het geheim komt wat H. kan redden van een ernstige veroordeling maar hij besluit na veel wikken en wegen om het geheim te bewaren onder meer door een gesprek met zijn vader, een filosoof. Deze zegt hem Bij volwassenen zie ik volstrekt geen rechtvaardiging voor de gedachte dat wat een ander als goed voor iemand beschouwt, van een hogere orde is dan wat iemand voor zichzelf als goed beschouwt. M. beseft dat Hanna het geheim wil bewaren, dat ze zich er te zeer voor schaamt.
In deel 3 bouwt M. een carrière als rechtshistoricus op. Hij houdt zich o.a. bezig met het recht in het Derde Rijk en op dat gebied wordt het wel heel duidelijk hoe verleden en heden samen een levende werkelijkheid vormen. Vlucht is hier niet je bezighouden met het verleden, maar vlucht is juist de bewuste concentratie op heden en toekomst, een concentratie die blind is voor de erfenis van het verleden die een stempel op ons drukt en waarmee we moeten leven. M. stuurt Hanna cassettes waarop hij boeken voorleest (zoals ook toen ze een relatie hadden) en uiteindelijk mag ze de gevangenis verlaten.
Dit deel vond ik het meest ontroerend o.a. omdat je hier het beste ziet hoeveel invloed de relatie met Hanna, de rechtszaak rond Hanna heeft gehad op het leven van M. Ook emotie wanneer je hoort dat Hanna in de gevangenis heeft leren lezen en schrijven mbv de ingesproken cassettes van M.
Schlink heeft een wat afstandelijke manier van vertellen, hij beschrijft alles heel nauwkeurig en terughoudend. Het zorgt toch voor emotie, spanning en beklemming.