Lezersrecensie
Recensie Radetzkymars
De familie von Trotta heeft zijn adellijke titel te danken aan het feit dat de jonge luitenant Joseph Trotta tijdens een veldslag het leven redt van de jonge keizer Frans Joseph, heerser van het grote Habsburgse Rijk. Het boek eindigt met de dood van Carl-Joseph: de jongste Von Trotta in het allereerste begin van de 1e Wereldoorlog, in 1916 sterft de keizer en 3 dagen later de laatste Von Trotta: Franz. De levens van de Von Trotta's en de keizer kruisen elkaar kort enkele malen.
Het grootste deel van het boek gaat over de vader Franz en de zoon Carl Joseph.
Vooral Carl-Joseph vertegenwoordigt de neergang van de dubbelmonarchie. Hij is niet gelukkig in zijn militaire loopbaan, niet gelukkig in de liefde (heeft wat ongelukkige, slecht aflopende relaties),drinkt te veel van de plaatselijke jenever en krijgt gokschulden). Zijn dood kun je zien als het einde van een tijdperk.
De vader vond ik een sympathieker en echter persoon. Hij hanteert zeer strikte rituelen in zijn dagritme, de mensen om hem heen en ook in de contacten met zijn zoon. Mooi is zijn ontroering bij het overlijden van de bediende Jacques. Hij voelt zich vervreemd van zijn zoon maar toch is er verbondenheid en voel je een hechte band.
De beschrijvingen van het militaire leven in het garnizoen zijn waarschijnlijk wel treffend maar vond ik niet zo boeiend en af en toe wat langdradig.
Het grootste deel van het boek gaat over de vader Franz en de zoon Carl Joseph.
Vooral Carl-Joseph vertegenwoordigt de neergang van de dubbelmonarchie. Hij is niet gelukkig in zijn militaire loopbaan, niet gelukkig in de liefde (heeft wat ongelukkige, slecht aflopende relaties),drinkt te veel van de plaatselijke jenever en krijgt gokschulden). Zijn dood kun je zien als het einde van een tijdperk.
De vader vond ik een sympathieker en echter persoon. Hij hanteert zeer strikte rituelen in zijn dagritme, de mensen om hem heen en ook in de contacten met zijn zoon. Mooi is zijn ontroering bij het overlijden van de bediende Jacques. Hij voelt zich vervreemd van zijn zoon maar toch is er verbondenheid en voel je een hechte band.
De beschrijvingen van het militaire leven in het garnizoen zijn waarschijnlijk wel treffend maar vond ik niet zo boeiend en af en toe wat langdradig.
2
Reageer op deze recensie