Recensie Retour Palermo

Een mooie, half-autobiografische,roman met een hilarische start: “Wang tegen wang, de mijne tegen die van de non, zeker al een kwartier”. Het verhaal is eigenlijk een terugblik van de 47-jarige hoofdpersoon op een vakantie met zijn vriendin Ingrid, dertig jaar daarvoor.

Het jonge Amsterdamse stel zit al meer dan 36 uur in de trein naar Sicilië als ze door Italiaanse medereizigers geholpen worden want ze hebben geen idéé waar, wat en hoe.
Eenmaal in Palermo komen ze in contact met een exotisch, armbandjes verkopend, hippiestel: Sandro en Katia. Deze nemen de blonde Nederlanders (in hun ogen ook exotisch) mee op een soort triomftocht langs familie en vrienden en introduceren hen in het uitbundige Siciliaanse leven met veel eten en drinken, uitstapjes, siësta’s en zoenende mannen. Dit in grote tegenstelling tot hun gezapige leven in Amsterdam met de Wiekentkwis en aardappels om zes uur op tafel. Het verhaal belandt hier in een bruisende, broeierige, seksueel geladen sfeer.
De Amsterdammers willen er graag bij horen, en vooral de verteller ziet Sandro als een voorbeeld, een held en biedt hem zelfs min of meer zijn vriendin aan ’om via haar naar hem te komen’ en om hen daardoor te verlossen uit hun ‘zielige bestaan als stelletje’.

Na dertig jaar keert de hoofdpersoon, inmiddels zonder Ingrid, terug om het standbeeld te zien van Sandro, een inmiddels overleden, bekende Siciliaanse giornalista. In het ‘gesprek’ wat de verteller heeft met het borstbeeld, blijkt wat er in de tussenliggende jaren is gebeurd en wordt duidelijk wat je al dacht: dat de invloed van de ‘Sandrojaren’ de hoofdpersoon uiteindelijk op het spoor heeft gezet van een ander leven. Zo is hij weer gaan studeren ( Italiaans). Hij bedankt Sandro voor de bevrijding uit ‘een leeggelopen bestaan waarin ik vegeterend en apathisch onderweg was naar mijn dertigste’

Snijder schrijft mooi en scherp met aandacht voor het detail, je bent bijna deelnemer aan de gebeurtenissen. Maar toch greep het boek me niet volledig, bij zijn debuut Zondagsgeld lukte dat beter. Eigenlijk 3,5 duimpjes