Lezersrecensie
Recensie Zuiderzeeballade
Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit Mati, nummer twee, zoals haar moeder haar noemt. Ze vertelt over haar familie en vooral over haar moeder. Aanvankelijk is het een wat rommelig geheel maar gaandeweg wordt het helder.
Hanna, de moeder is eigenlijk de belangrijkste persoon. Het is niet een lieve zorgzame moeder maar een intrigerende, moeilijke vrouw die door haar psychoses, haar manisch-depressieve buien, haar gezin heel wat aandoet. Het zijn schrijnende en hartverscheurende situaties die door de kinderogen van Mati beschreven worden. Maar toch wekt Hanna ook sympathie op. Er werd niet bepaald fijngevoelig door haar omgeving en door bijvoorbeeld de huisarts gereageerd op haar ‘gektes’.
Een boek wat op onverwachte momenten weet te ontroeren en wat me zeker heeft geraakt.
Hanna, de moeder is eigenlijk de belangrijkste persoon. Het is niet een lieve zorgzame moeder maar een intrigerende, moeilijke vrouw die door haar psychoses, haar manisch-depressieve buien, haar gezin heel wat aandoet. Het zijn schrijnende en hartverscheurende situaties die door de kinderogen van Mati beschreven worden. Maar toch wekt Hanna ook sympathie op. Er werd niet bepaald fijngevoelig door haar omgeving en door bijvoorbeeld de huisarts gereageerd op haar ‘gektes’.
Een boek wat op onverwachte momenten weet te ontroeren en wat me zeker heeft geraakt.
1
Reageer op deze recensie