Lezersrecensie
Zeeuws meisje op zoek naar tijden van weleer
Als gast tussen bewoners van diverse Zeeuwse zorginstellingen probeert de schrijfster antwoord te geven op de vraag: “Wat maakt het leven de moeite waard, ook al zit je in een verpleeghuis?”.
Het antwoord wordt gegeven door de verhalen van de bewoners, die mooi en met respect zijn beschreven. Het boek is gelardeerd met foto’s van ‘weleer’. Bij de lezer komt Zeeland ‘binnen’. Je ruikt als het ware de zee, de koolteer op de schuren, het fluitenkruid aan de weg.
Carolijn Visser laat ons met deze fragmentarische verhalen verlangen naar die tijd, die in de vergeten wereld van de bewoners (veelal Alzheimer) voortleeft, toen zij nog volledige zeggenschap hadden over hun denken en doen.
Dit boek is voor iedereen die van Zeeland wil houden.
Het antwoord wordt gegeven door de verhalen van de bewoners, die mooi en met respect zijn beschreven. Het boek is gelardeerd met foto’s van ‘weleer’. Bij de lezer komt Zeeland ‘binnen’. Je ruikt als het ware de zee, de koolteer op de schuren, het fluitenkruid aan de weg.
Carolijn Visser laat ons met deze fragmentarische verhalen verlangen naar die tijd, die in de vergeten wereld van de bewoners (veelal Alzheimer) voortleeft, toen zij nog volledige zeggenschap hadden over hun denken en doen.
Dit boek is voor iedereen die van Zeeland wil houden.
1
Reageer op deze recensie