Een Twents dorp waar bijna alles blijft zoals het was

Als Paul Krüzen 8 jaar oud is, verlaat zijn moeder Alice hem en zijn vader Aloïs om met de Rus Anton Rubin, die met zijn vliegtuigje in het maisveld achter de boerderij is neergestort, te gaan samenwonen. Nadat de Rus een tijd in het ziekenhuis gelegen had, trok hij bij het gezin Krüzen in. In het dorp was hij een bezienswaardigheid, de eerste buitenlander. Na hem kwamen er ook andere buitenlanders. Chinezen, die de snackbar en het café van het dorp overnamen.
Nu is Paul bijna vijftig jaar en woont nog steeds met zijn vader in een boerderij buiten Mariënveen, een ingeslapen dorp aan de grens. Een dorp zonder pinautomaat, maar wel met een wolf.
Zijn vader is oud en heeft verzorging nodig, onder andere door een wond aan zijn been, en Paul helpt hem.
Een vrouw heeft Paul nooit gevonden, hij gaat naar Duitsland om daar in een bordeel voor seks te betalen. Daar heeft hij zijn favoriete prostituee, Rita, die hem begrijpt en ook graag met hem samen is. In het bordeel krijgt hij een conflict met eigenaar en oud-klasgenoot Steggink. Naar de kroeg of het bordeel gaat hij met zijn vriend Hedwiges, net als Paul ongehuwd. Hedwiges heeft het levensmiddelenwinkeltje van zijn ouders overgenomen, maar verkoopt alleen nog verpakte spullen. Voor al het andere gaan de mensen naar de supermarkt. Ook gaan ze samen regelmatig met vakantie naar verre landen. Als Hedwiges op een keer in het café van mama Shu snoeft over zijn vermogen, beginnen voor hem de problemen en wordt hij overvallen. Paul wil wraak nemen voor wat zijn vriend is aangedaan door, naar hij zeker weet, Steggink en zijn trawanten.
Naast de verzorging van zijn vader houdt Paul zich bezig met de handel in militaria. Voor de boerderij staat een bord met de tekst: “Krüzen – Curosia en Militaria”, gemaakt door Hedwiges, die misschien wel mooi kan schrijven, maar niet goed heeft nagedacht over de spelling. Ook gaat Paul de strijd aan met spoken uit het verleden.

Het taalgebruik van Tommy Wieringa is poëtisch en boeiend. De gesprekken zijn erg kort, bevatten vaak niet meer dan een paar zinnen en zijn regelmatig in dialect geschreven. Verder is het verhaal meer een vertelling door Paul. De beschreven gebeurtenissen hebben veel tragische kanten, maar regelmatig met een komische ondertoon.

De titel van het boek is ontleend aan Rita, patrones van de hopeloze gevallen, de beschermheilige van Mariënveen en zijn bewoners.

Tommy Wieringa (geboren op 20 mei 1976 te Goor), bracht zijn eerste levensjaren door op Aruba. Op zijn negende kwam het gezin terug naar Nederland en woonden zij in Geesteren. "De heilige Rita" is deels autobiografisch.

"De heilige Rita" is het 21ste boek van Wieringa