De geest leeft voort, al het andere is sterfelijk

Het boek “Het geheim van Vesalius” speelt zich af in 1888 in Barcelona, dat aan de vooravond van de Wereldtentoonstelling staat. Op zich al een spannende tijd voor de bestuurders van de stad, maar als de elektriciteitsvoorziening van het Wereldtentoonstellingsterrein problemen geeft en er bij het riool vreemd verminkte lijken worden aangetroffen worden, stijgt de spanning nog verder.
De drie hoofdpersonen van het boek zijn: Daniel Amat die na jaren in Oxford gewoond te hebben naar Barcelona terugkeert voor de begrafenis van zijn vader. Hij wordt geconfronteerd met zijn verleden, de reden waarom hij uit Barcelona was vertrokken. De journalist Bernat Fleixa, die benaderd is door de vader van Daniel om hem te helpen de moorden te onderzoeken en die ervan overtuigd is dat de vader van Daniel is vermoord. En de student geneeskunde Pau Gilbert, die de vader van Daniel hielp bij het onderzoek van de lijken en daarnaast ook zijn eigen geheimen heeft.
Zij ontmoeten elkaar en gaan samenwerken om helderheid te krijgen over de moorden en stuiten al snel op het Geheim van Vesalius, het achtste hoofdstuk van het handboek over anatomie van Vesalius, waarvan ontkend wordt dat het bestaat, maar dat door het drietal gevonden wordt.
Het belangrijke thema van het boek, dat keer op keer terugkomt, is “De geest leeft voort, al het andere is sterfelijk”.

Door de beeldende schrijfstijl kreeg ik het gevoel zelf door Barcelona te lopen, aanwezig te zijn bij de laatste weken voor de opening van de Wereldtentoonstelling. Maar ook door de riolen onder de stad en de lugubere stadswijk Barceloneta, waar veel bijgeloof heerst, te sluipen.
Ook de beschreven emoties (haat en liefde), tegenstellingen (rijkdom en armoede, waarheid en leugen) zijn zo helder neergezet, dat ik me volledig kon inleven in de personen en situaties.
Regelmatig dacht ik te weten hoe het verhaal verder zou gaan, maar dan kwam er weer een wending waardoor mijn “oplossing” niet kon. Erg knap van Jordi Llobregat om de lezer telkens weer op het verkeerde been te zetten en zo de aandacht vast te houden en te verscherpen.
De korte hoofdstukken hebben zowel voor- als nadelen. Het zorgt voor afwisseling, wat snelheid aan het boek geven, maar het leidt er ook toe dat ik steeds toch nog even een extra hoofdstuk wilde lezen. Of is dat wel geen nadeel? Het liefst had ik, nadat ik begonnen was met het boek, het in een keer uitgelezen.

Zelden heb ik een debuutroman gelezen die mij meteen zo aansprak. Jordi Llobregat lukte dat wel met “het geheim van Vesalius”. Het is een boeiend en aangrijpend boek.
Spannend tot het laatste hoofdstuk, want pas dan weet je hoe het werkelijk zit.