Mooi, kwetsbaar en eerlijk

Prachtig het eerbetoon dat Brandt Corstius aan zijn overleden vader geeft. Geen makkelijke man, zo blijkt, en dat is nog een understatement. Een man die je moet vormen tot op het bot, zeker als je leest dat Jelle en zijn twee zussen al snel zonder moeder komen te staan en vader in zijn eentje het gezin groot moet brengen. Ondanks de soms pijnlijke en gênante momenten die de opmerkelijke opvoedstijl van vader Brandt Corstius voor de kinderen oplevert, brengt het hen blijkbaar ook veel. Jelle schrijft met respect over zijn vader, zonder de opvoedmissers te vergeten. Dit levert een uiterst persoonlijk verhaal op waarin Brandt Corstius zich zeer kwetsbaar opstelt. Dat hij een op het eerste oog wat naïeve en misschien zelfs onhaalbare fietstocht aangaat, is ook al zo'n kwetsbaar gegeven. De auteur maakt niks mooier dan het is. Je voelt je daarom vanaf pagina 1 zeer met hem verbonden en bent net zo blij als hij de Middellandse zee dan eindelijk in zicht is.