Je bent de baas over je eigen gedachten

Texas, er staat een executie op de planning. Terrel is veroordeeld voor 3 moorden die de Black Eyed Susans worden genoemd, naar de bloemen waar tussen de lichamen zijn gevonden.
Tessa (Tessie) Cartwright is ook een Susan. Ze lag er samen met de andere meisjes, maar zij was bijna dood en heeft het overleefd.
Inmiddels heeft zij haar leven op de rails, ze heeft een dochter, is kunstenares en heeft alles achter zich gelaten.

Angie is een strijder. Zij doet er alles aan om ter dood veroordeelde gevangenen een tweede kans te geven. Ze is niet overtuigd van de schuld van Terrel. Al jaren probeert ze Tessa te overtuigen om mee te werken met hen. Maar Tessa wil niet en kan niet, haar geheugen is weg, van de gebeurtenissen weet ze niets meer. Als Angie overlijdt en de tijd voor Terrel dringt besluit Tessa alsnog mee te werken. Bill neemt de taken van Angie over en gaat samen met Tessa op zoek naar de waarheid. "Je bent zelf de baas over je gedachten", zei haar therapeut, maar dan moeten je hersens wel mee werken.

Een intrigerend gegeven, uitgewerkt in een boeiend verhaal. Twee tijdlijnen worden naast elkaar verteld, enerzijds Tessa in het heden en anderzijds Tessie het zestienjarige meisje, het overlevende slachtoffer, opkrabbelend van een vreselijke ervaring, tijdelijk blind en geheugen geblokkeerd, die je volgt tijdens de sessies met de therapeut. Langzaamaan wordt je als lezer deelgenoot gemaakt van wat er moet zijn gebeurd. Vele vragen die aan het begin worden opgeworpen worden uiteindelijk beantwoord. Hoewel hetgeen wat werkelijk met Tessie is gebeurd nogal vaag wordt gehouden.

Een beklemmend verhaal, waarbij de dreiging onderhuids leeft maar nooit de boventoon voert. Verrassend plot, maar doordat het verhaal van Tessie niet geheel is uitgewerkt blijf je als lezer toch een beetje onbevredigd achterblijft.