Boek met veel sterke thema's die goed zijn uitgewerkt en volop diversiteit

In Het Rosie resultaat maakt verhaal maakt een enorme sprong in de tijd. Zoon Hudson is 11 en Don en Rosie besluiten terug te gaan naar Melbourne Australië. Vooral voor Hudson is dat vervelend, want hij houdt niet van veranderingen. Het kost hem dan ook moeite om te aarden op de nieuwe school. Don en Rosie moeten regelmatig op school komen om over hem te praten, Het enige doel van het schoolteam lijkt om Hudson een etiketje op te kunnen plakken "autisme', want dat is lekker makkelijk en kunnen ze extra hulp in schakelen. Don en Rosie laten dat niet zomaar gebeuren.

Don is weer geweldig. Hij is kampioen problemen oplosser en niet op conventionele wijze. Maar door zijn wijze van denken en doen helpt hij zichzelf en anderen ook regelmatig in de problemen. Toch is het in dit boek duidelijk dat hij beter nadenkt over de gevolgen van zijn handelen en dat voorkomt nog grotere problemen. Daarnaast heeft hij inmiddels een behoorlijk netwerk met vrienden die hij kan raadplegen en dat werkt.
Rosie heeft weer een grotere rol in dit boek. Ze worstelt met de combinatie van tegelijk moeder en wetenschapper zijn, maar krijgt enorme steun van Don. Hudson is een heerlijk kind, maar als lezer vergeet je regelmatig dat hij in het verhaal nog maar 11 is en op de basisschool zit. Zijn doen en laten komen vaak overeen met een oudere jongen. Toch is het niet helemaal onlogisch. Hij is slim een leergierig en is ook bereid zich aan te passen en ontwikkelt zich gedurende het boek dat ook tot een interessante persoonlijkheid.

Dit boek heeft de meest serieuze ondertoon van de drie Rosie boeken. Het gegeven autisme wordt breed uitgemeten en zorgt voor een bredere acceptatie. Maar ook discriminatie en racisme krijgen een plek en zelfs natuurgeneeskunde en non-vaccinatie zijn onderdeel van het verhaal. Er blijft genoeg ruimte over voor humor en liefde voor familie en vrienden. De originaliteit die voort stroomt uit de bijzondere wijze van denken van Don zorgt opnieuw voor bizarre en hilarische situaties en levert een geweldig prikkelarm café met cocktails op.

Conclusie
Ik vond het een heerlijk boek en heb van het begin tot het einde ervan genoten. Een boek met veel sterke thema's die goed zijn uitgewerkt evenals de diversiteit van de personages. Humor naast serieuzere onderwerpen blijken opnieuw een geslaagde combinatie. Graag zou ik nog een vierde Rosie willen zien met een volwassen Hudson in de voetsporen van zijn vader, maar dan net even anders.