Overdosis cynisme

De hoofdpersoon in Mijn Slechtste beste vriendin had een relatie met Henry, maar dat is over. Ze weet zeker dat hij een ander heeft, maar wie?
Ze heeft een paar vriendinnen. “Beste” vriendinnen, maar alle geheimen die ze delen, worden direct doorverteld, en achter elkaars ruggen om zijn ze zeer onaardig. Daarbij stroomt er veelvuldig wijn en blijken de hoofdpersonen alles behalve aardig en stabiel.

In deze roman wordt vriendschap op een zeer negatieve en cynische wijze onder de loep genomen. Dat zou kunnen leiden tot een humoristisch verhaal, maar helaas slaagt Ilse Beyers daar niet in. De humor wordt overtroffen door de negatieve insteek en het is allemaal net teveel van het goeie. Jammer want het idee van een valse vriendinnen groep heeft zeker potentie voor een pittige roman vol hilarische gebeurtenissen.

Het onderliggende verhaal over het verleden van Sally, Jacob en Molly komt in delen naar voren, en de geschiedenis van die familie is nog best aardig uitgewerkt. Het geeft nog enigszins een positieve draai aan het boek, mede door de visies van Jacob en Sally op het verleden die er ieder op eigen wijze op terug kijken. Helaas weet deze verhaallijn het boek niet te meer redden, maar voor wie houdt van een dubbele dosis cynisme is met dit boek misschien heel gelukkig.