Mooi verhaal, wat nog mooier had kunnen zijn..

Het verhaal speelt zich af in 1939 en gaat over de Duitse Lisa Becker, woonachtig in Hanau, die 13 jaar is als haar moeder haar op een van de laatste felbegeerde plekken van een kindertransport zet. Haar vader is opgepakt door de Gestapo en haar moeder en haar blinde broertje blijven achter in Duitsland.

Dit kindertransport brengt haar naar Londen. Alleen in een vreemd land, de taal niet machtig, moet Lisa zich zien te redden. Met hulp van haar nieuwe pleegouders en lieve vrienden, waaronder plaatsgenoot Heinrich Schwartz, gaat dit haar al snel goed af en bouwt ze langzaam maar zeker een goede band op met haar pleegouders, Dan en Naomi Federman, die zelf geen kinderen kunnen krijgen.
Maar dan begint de Blitz. Tijdens een bombardement vlucht Lisa over straat, op weg naar een schuilkelder, als vlakbij een bom ontploft. Wanneer ze bijkomt in het ziekenhuis, weet niemand wie ze is, zijzelf ook niet.

Omdat ze tijdens de vlucht met een man was, die haar probeerde te beschermen, denken ze in het ziekenhuis dat ze zijn dochter was en krijgt ze de naam Charlotte Smith toegewezen. Ze komt terecht in een weeshuis, waar Caroline zich over haar ontfermt. Maar als de bombardementen erger worden, besluit Caroline haar zus Avril te bellen, die op het platteland in Wynsdown woont. De weeskinderen worden onder gebracht in verschillende pleeggezinnen en Charlotte krijgt een plekje bij juffrouw Edie, die haar verloofde is verloren tijdens de Eerste Wereldoorlog. Omdat Charlotte af en toe Duits praat, denken ze dat zij uit Duitsland komt en de band tussen haar en juffrouw Edie verloopt in het begin dan ook erg moeizaam. Maar als snel blijkt dat Charlotte ook slachtoffer is van de oorlog.

Ondertussen in Londen denken Dan en Naomi dat Lisa is omgekomen tijdens de bombardementen, omdat ze hun verteld had dat ze bij een vriendinnetje ging spelen en hun huis helemaal verwoest is en ze horen dat er geen overlevenden zijn. Wanhopig gaat Naomi op zoek naar Lisa en komt ook bij het ziekenhuis waar zij lag, maar omdat Lisa een andere identiteit heeft, denken ze dat zij daar niet was.

Heinrich, die zich nu Hary Black heeft genoemd, denkt ook dat Lisa dood is en besluit Dan te gaan helpen bij de vrijwillige brandweer. Door er wringen uit zijn verleden is zijn vertrouwen in de medemens weg en neemt hij allerlei verkeerde beslissingen, die hem in de gevangenis doen belanden.

Op het platteland is Lisa gelukkig en heeft haar draai helemaal gevonden. Ze bouwt een goede band op met de jongen Billy Shephard, waar ze vaak komt om klusjes te doen op de boerderij. Ze krijgen warme gevoelens voor elkaar.

Hoe dit verhaal verder gaat en of ze ooit haar pleegouders uit Londen of zelfs haar biologische ouders nog terugziet? Daarvoor moet je zelf het boek gaan lezen!

De schrijfstijl van dit boek is kinderlijk eenvoudig. Doordat er vanuit verschillende personages geschreven wordt blijft het verhaal nog wel boeien, maar er wordt bijvoorbeeld over emoties nogal vlak geschreven en ook de invloed van de Blitz is nogal vlak, wat erg jammer is, want daardoor mist het boek echte diepgang, die je zeker bij een schrijfster die al wat ouder is, toch echt wel mag verwachten. Ook kloppen bepaalde historisch feiten niet met de werkelijkheid, maar dat vond ik zelf niet heel storend. Al met al is het een mooi verhaal, wat nog mooier had kunnen zijn. Daarom voor mij twee sterren.