Een verhaal dat eindigt met een dubbel gevoel

Voor een Hebban Leesclub mag ik Drift van Bregje Hofstede lezen. Dit boek staat op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs 2019. Bregje Hofstede is schrijfster, journalist en columnist. Ze studeerde kunstgeschiedenis en Frans in Utrecht, Parijs en Berlijn. Ze schrijft voor verschillende kranten en tijdschriften. Haar debuutroman 'De hemel boven Parijs' uit 2014 was genomineerd voor de Libris Literatuurprijs, de Anton Wachterprijs (prijs voor het beste schrijversdebuut; de enige prijs die door een vakjury wordt toegekend) en de Gouden Boekenuil (Belgische literatuurprijs voor oorspronkelijk Nederlandstalig werk; de prijs heet nu de Fintro Literatuurprijs). Voor het schrijven van dit boek kreeg ze een projectsubsidie van het Nederlands Letterenfonds.

De bijzonder vreemde cover is van Wide Vercnocke, een Vlaamse illustrator, stripmaker, smartlapdichter-tekenaar. Voor sommigen zal deze voorkant een teken zijn om het boek te laten liggen. Anderen zullen er door getriggerd worden.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de hoofdpersoon Bregje. We krijgen een grote inkijk haar leven. Ze houdt al bijna haar hele leven dagboeken bij. Ze krijgt een relatie met haar grote liefde en ze trouwen. Daarna begint de ellende, of toch niet? Via de flashbacks uit haar dagboeken en de stukken uit het heden construeert zij het pad dat zij en haar geliefde hebben afgelegd. Alles lijkt rozengeur en maneschijn, maar dan verlaat zij hem. In een indringend boek vol met prachtige citaten word je meegenomen in de gedachtewereld van deze protagonist.

Ook al zijn er parallellen met het leven van de schrijfster, het is toch een roman, geen autobiografie. De emoties van de lezer worden flink getest. Je wordt heen en weer geslingerd tussen gevoelens van begrip, ongeduld, euforie en zelfs boosheid. Het taalgebruik is prachtig. Heerlijke volzinnen vliegen je om de oren. Soms is ook niet gelijk duidelijk wat de schrijfster bedoelt. Er wordt een groot aantal moeilijke woorden gebruikt, dus enige kennis van onze taal is wel vereist. Ook is het handig als je iets weet van de Griekse en Latijnse mythologie.

Nadat ik het boek uit had, bleef ik met een dubbel gevoel achter. Ja, ik heb genoten van de taal en de manier van schrijven. Nee, voor mij ging het verhaal nergens heen. Geen conclusie, geen oplossing, geen stappen naar de toekomst, niks. Als de schrijfster met haar boek emoties wil losmaken, dan is ze zeker geslaagd. Maar als ze ons mee wil nemen op de reis in het leven van hoofdpersoon Bregje, dan is de reis nog lang niet op het eindpunt. We zijn ergens halverwege uit de bus gezet en gestrand zonder kaart en instructies om onze weg te vervolgen.