Een familiegeschiedenis in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog

Elizabeth Jane Howard was een Engelse schrijfster die leefde van 1923 tot en met 2014. Ze was de dochter van een houthandelaar en een balletdanseres. Haar moeder stopte met ballet toen ze trouwde. Haar vader had regelmatig affaires. Het huwelijk hield hierdoor geen stand. Elizabeth trouwde 2x en kreeg een dochter. In 1950 kwam haar eerste boek uit. Twee van haar boeken werden een tv-film, waarvoor ze zelf ook het script schreef. In het begin van de jaren negentig schreef ze de The Cazalet Chronicles. Van de eerste twee boeken is ook een tv-serie gemaakt. Het laatste boek over de Cazalets kwam uit in 2013.

Lichte Jaren vertelt over het leven van de familie Cazalet dat een aantal zomers doorbrengt bij hun ouders in hun huis Home Place en Mill Farm met hun kinderen, juf en bedienden. In een prachtige langzame stijl worden alle personen beschreven en hun relatie tot de anderen. Iedereen komt aan bod en vertelt zijn verhaal. Ogenschijnlijk is alles koek en ei, maar langzaam voel je dat er spanningen zijn en heel veel onuitgesproken zaken. De omgeving, het huis, de kleding en het eten wordt in detail besproken. Als in een kostuumdrama wordt de sfeer geschetst van de jaren dertig. De zeden die gelden, de rol van de man en de vrouw. Hoe kinderen in het gezin passen. De dreiging van de Tweede Wereldoorlog op de achtergrond en de reacties van de familieleden daarop.
Voor sommigen zullen alle uitgebreide beschrijvingen heel saai zijn en anderen zullen ervan smullen. Voor mij lag de waarheid ergens in het midden. Het verhaal kabbelt een beetje voort en elk personage krijgt de gelegenheid zijn deel te vertellen. Echter is de eenheid ver te zoeken. De verhalen komen nog niet echt samen, maar toch wil je verder lezen. Dat is een knappe prestatie. In het najaar is er een nieuwe leesclub over boek twee. Dus hopelijk lezen we daar verder over de familie Cazalet.