Een Obelisk voor zijn vriend

Een Obelisk voor zijn vriend
De Ik-figuur studeert in Leiden, klassieke talen. Hij is een serieuze student en behaalt goede resultaten. Op een dag wordt hij aangehouden door een bohemien-achtig figuur, zwarte kleding, zonnebril, zilveren ring om met doodskop erop in een antracieten Mercedes met Vlaams nummerbord. Het is Tomas en hij vraagt de aantekeningen van de Ik-figuur te leen. Dit is het begin van een lange vriendschap.
Elke week zitten ze in het café en praten over literatuur, boeken, studie, vrouwen!
De Ik-figuur komt er achter dat Tomas geen ‘ijverige’ student is maar erg veel weet! Als hij zijn aantekeningen terug krijgt staan er altijd opmerkingen van Tomas bij geschreven.
Tomas stimuleert hem om iets van zijn even te maken, ga schrijven, ga dichten.
Ze spreken af over 10 jaar een gezamenlijk bezoek te brengen aan de bibliotheek van Alexandrië, daar zullen ze hun oeuvres dan aan de bibliotheek schenken

Het verhaal beweegt zich tussen het heden en verleden dmv flash backs. Zo ontdekken we dat Tomas is overleden en dat hij de ik-figuur een maand daarvoor nog heeft getrouwd.
Zijn dood wordt door een bliepje aangekondigd! De Ik-figuur duikt in een diepe rouw en kan weinig met al die berichtjes op Facebook van al die zgn. vrienden en vriendinnen.

De Ik-figuur is verhuisd naar Amerika waar zijn vrouw promotie onderzoek doet aan de universiteit van St Louis. In het begin van zijn verblijf komt hij tot niets, is alleen maar thuis met de poes Amy, ligt lethargisch op de bank. Hij kijkt naar bizarre, enge filmpjes om iets van de dood van Tomas te voelen. Bij zijn verhuizing heeft hij wel de boeken van Tomas en aantekeningen uit zijn studententijd meegenomen. Eigenlijk moeten die naar Alexandrië. Dat hebben ze samen plechtig afgesproken.
De ik-figuur onderneemt de reis. Heeft in zijn koffer inderdaad de boeken, dichtbundels van Tomas en zijn eigen manuscripten . Maar het is moeilijk om ze in de bibliotheek te zetten, omdat die helemaal digitaal is en er geen boekenplanken zijn. Wat dan?
Hij ontdekt dat er in Alexandrië een obelisk heeft gestaan bij het strand. Daar bedenkt hij hoe hij de belofte aan Tomas voor de romans en manuscripten moet inlossen.
In Alexandrië bezoekt de ik-figuur de Kom El Shoqafa Catacomb. Hij gaat veel verder de catacomben in dan de gemiddelde toerist en vindt daar botten. Hij ziet er helemaal niets, hij zoekt een schedel, maar hij vindt slechts botten. Hij aait de botten en zegt: Ik zal jullie verhaal vertellen, jullie mogen niet worden vergeten.
Ook Tomas mag niet worden vergeten. Door dit hele verhaal, door dit hele boek richt de schrijver een monument op voor zijn overleden vriend.
Hij construeert in dit boek een verhaal over vriendschap, over zijn fascinatie voor de antieke wereld en over zijn eigen leven tot een prachtig verhaal, tot een prachtige roman.