Opposites attract

Op Saint Thomas droomt Rachel aan het begin van de negentiende eeuw van het verre Parijs. Maar op een boot stappen kan ze niet, want haar vader arrangeert een huwelijk voor haar met een weduwnaar die drie kinderen heeft. Ze stemt toe, omdat ze op deze manier de zaak van haar vader kan redden. Rachel ontfermt zich over de kinderen alsof ze van haarzelf zijn en houdt zich staande in een huwelijk met een man die zijn overleden vrouw maar niet lijkt te kunnen vergeten. Nadat haar man sterft, leert ze echt wat passie is.

Tegenstellingen vormen de rode draad in deze roman, waarin Rachel recht tegenover haar moeder komt te staan, kolonialisten tegenover slaven, gelovigen tegen ongelovigen. Dit verhaal schetst Hoffman in meeslepende beschrijvingen, ze bouwt een raamwerk van feiten die ze inkleurt met fictieve elementen. 'De verbintenis van tegenpolen' schetst namelijk het leven van moeder Rachel en haar zoon Camille Pissarro, een impressionistische schilder die eind negentiende eeuw naam maakte in Parijs.

Het verhaal barst uit z'n voegen van de beschrijvingen, geeft je daardoor het gevoel dat je zelf blootsvoets over het eiland loopt, de vogels hoort zingen en een zeebriesje op je huid voelt. De schrijfster heeft zich overduidelijk goed verdiept in het eilandleven van de negentiende eeuw en dat lees je terug in de roman. Wel is er een overdaad aan bijvoeglijk naamwoorden, die het verhaal op meerdere plaatsen flink afzwakken. Toch is het al met al een verhaal dat lekker doorleest en dat de lezer door alle tegenstellingen flink aan het denken zet.