Actueel, vlot leesbaar, onwaarschijnlijk spannend!

Bert Natter
‘Ze zullen denken dat we engelen zijn’.
Actueel, vlot leesbaar, onwaarschijnlijk spannend!
Het kost je geen moeite als lezer om in het verhaal te komen, als in een draaikolk word je erin getrokken.
Het is een eigentijdse aanslag, als in een nachtmerrie. Maar Alfred en Prunella overleven deze hel op het plein! Wonder boven wonder. Wie zijn Alfred en Prunella? Hoe komen ze uit de aanslag? Wat heeft het voor impact op hun levens en op het leven van elkaar? Wat is hun verleden?
Het boek is ingedeeld in korte hoofdstukken, het leest heel vlot. Sommige hoofdstukken verwijzen als cliffhanger, als raadsel naar iets uit het verleden. De spanning blijft het hele boek om de hoofdpersoon Alfred heen hangen. Waarom wordt Alfred genegeerd in de bar van Peter? Waarom wordt hij door Simon vernederd? Je vraagt je af wat er met Ellen, zijn vrouw, is gebeurd. Van waar heeft Alfred zich moeten laten omscholen tot buschauffeur voor schoolkinderen? Was dit een tweede kans?
We volgen Alfred na het ongeluk, na de aanslag. Weer komt Prunella in zijn leven. Als magneten worden ze naar elkaar toegetrokken. Maar weet Alfred wat hij wil? Voor Prunella is hij: “de vluchtroute uit haar leven, de nooduitgang uit haar bestaan!” In de wirwar van gebeurtenissen staat voor Alfred en Prunella steeds de existentie van het overleven centraal!
Met de maatschappelijk werker/ hulpverlener Jon en een agent moet Alfred de beelden van de aanslag analyseren. Alfred ontdekt dat op deze beelden nóg een dader is te signaleren.
Maar deze conclusie leidt tot een grootscheepse zoektocht, op de wegen rondom de stad.
Het gevolg is: eindeloze files, waarin ook Alfred met de kinderen in zijn bus verzeild raakt.
Het verhaal groeit naar een climax! Alfred handelt totaal in paniek exact verkeerd! Je zou hem als lezer willen influisteren: Niet doen … niet doen!
Citaat: ‘Als de tijd niet stopt om een einde aan het verhaal te maken, dan zit ik hier nog!’