Lezersrecensie
Iemand zoals jij
‘Iemand zoals jij, Klaus, zal nooit in de schaduw van een ander staan.’ staat er op het omslag van het boek EEN MANN van Rindert Kromhout te lezen. Deze zin geeft heel kernachtig het hoofdthema van het boek weer.
Klaus Mann is de zoon van de bekende en succesvolle schrijver Thomas Mann en de neef van de eveneens goed verkopende, bekende schrijver oom Heinrich Mann. In het boek lezen we hoe Klaus worstelt met zijn identiteit. Zowel zijn seksuele identiteit, als zijn identiteit als schrijver zijn voor hem een ware zoektocht. Klaus zoekt zich een identiteit die onderscheidt. Zo vraagt hij zich regelmatig af of hij onder zijn eigen naam moet schrijven of zich een pseudoniem aan moet meten. Hij loopt vanaf zijn 12e met een wandelstok, niet omdat er iets mis is, maar omdat hij vind dat dit hem goed staat. Hij kleed zich ook opvallend. Hij zoekt naar de erkenning van zijn vader. Het boek beschrijft prachtig waarom vader zich terughoudend opstelt richting zijn zoon.
Het boek leest makkelijk weg. In overzichtelijke hoofdstukken is het boek mooi rond geschreven, het begint in juli 1926 en eindigt in juli 1926. In de tussenliggende hoofdstukken wisselen hoofdstukken in het nu en hoofdstukken die zich vroeger afspelen en hoofdstukken waarin Klaus op verschillende plekken woont zich af. Het boek geeft een impressie van hoe het gezin Mann begin 1900 leeft. Vanuit Klaus beschreven.
Homoseksualiteit komt op een intrigerende manier voor in het boek. De novelle van zijn vader, Dood in Venetië, breng je als lezer al gauw in verband met zoon Klaus. En met de moeilijke relatie die vader en zoon volgens het boek hebben.
Het boek heeft leuke opmerkelijke details. De koosnamen die de leden van de familie Mann voor elkaar hebben, maken dat je het als je het boek leest voelt alsof je bij de familie aanwezig bent. De sterke band die Klaus met zijn zus Erika heeft wordt beschreven met dat mensen hen als tweeling zien.
Het boek geeft een mooi tijdsbeeld. Klaus beschrijft bijvoorbeeld zijn jaren in Parijs waar hij contact heeft met Sylvia Beach en regelmatig vertoeft in de Engelstalige boekhandel en bibliotheek Shakespeare and Company. Hier ontmoet hij tijdgenoten die wij al kennen omdat ze succesvol werden.
Vader Thomas en oom Heinrich voeren heftige discussies over politiek, dit geeft een mooi tijdsbeeld van de politieke situatie.
Wat als een brief aan zijn vader begint, wordt een uitgebreide beschrijving van het gezin Mann.
Klaus Mann is de zoon van de bekende en succesvolle schrijver Thomas Mann en de neef van de eveneens goed verkopende, bekende schrijver oom Heinrich Mann. In het boek lezen we hoe Klaus worstelt met zijn identiteit. Zowel zijn seksuele identiteit, als zijn identiteit als schrijver zijn voor hem een ware zoektocht. Klaus zoekt zich een identiteit die onderscheidt. Zo vraagt hij zich regelmatig af of hij onder zijn eigen naam moet schrijven of zich een pseudoniem aan moet meten. Hij loopt vanaf zijn 12e met een wandelstok, niet omdat er iets mis is, maar omdat hij vind dat dit hem goed staat. Hij kleed zich ook opvallend. Hij zoekt naar de erkenning van zijn vader. Het boek beschrijft prachtig waarom vader zich terughoudend opstelt richting zijn zoon.
Het boek leest makkelijk weg. In overzichtelijke hoofdstukken is het boek mooi rond geschreven, het begint in juli 1926 en eindigt in juli 1926. In de tussenliggende hoofdstukken wisselen hoofdstukken in het nu en hoofdstukken die zich vroeger afspelen en hoofdstukken waarin Klaus op verschillende plekken woont zich af. Het boek geeft een impressie van hoe het gezin Mann begin 1900 leeft. Vanuit Klaus beschreven.
Homoseksualiteit komt op een intrigerende manier voor in het boek. De novelle van zijn vader, Dood in Venetië, breng je als lezer al gauw in verband met zoon Klaus. En met de moeilijke relatie die vader en zoon volgens het boek hebben.
Het boek heeft leuke opmerkelijke details. De koosnamen die de leden van de familie Mann voor elkaar hebben, maken dat je het als je het boek leest voelt alsof je bij de familie aanwezig bent. De sterke band die Klaus met zijn zus Erika heeft wordt beschreven met dat mensen hen als tweeling zien.
Het boek geeft een mooi tijdsbeeld. Klaus beschrijft bijvoorbeeld zijn jaren in Parijs waar hij contact heeft met Sylvia Beach en regelmatig vertoeft in de Engelstalige boekhandel en bibliotheek Shakespeare and Company. Hier ontmoet hij tijdgenoten die wij al kennen omdat ze succesvol werden.
Vader Thomas en oom Heinrich voeren heftige discussies over politiek, dit geeft een mooi tijdsbeeld van de politieke situatie.
Wat als een brief aan zijn vader begint, wordt een uitgebreide beschrijving van het gezin Mann.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marijke van Kampen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
