Zondagskind van judith visser

De cover: deze vertelt mij dat dit boek niet zomaar een roman of een
thriller is, maar iets waar je toch even mag bij blijven stilstaan. Het is een boek met 478 bladzijden. De schrijfster heeft geen echte hoofdstukken gebruikt maar kortere afgesloten stukjes verhaal wat heel gemakkelijk leest en je zou denken dat je het boek dan ook gemakkelijk kan aan de kant leggen, integendeel net die kleine stukjes zorgen ervoor dat je nog een deeltje wil lezen, en nog één ....... en plots ben je een heel stuk verder dan je had verwacht. Judith Visser en Jasmijn nemen je mee in een wereld die voor de meesten onder ons onbekend is. Het is een emotioneel verhaal van Jasmijn en van begin tot eind blijft het boeiend hoe ze elke nieuwe situatie beleeft . Het verhaal wordt beschreven van de leeftijd van 4 jaar tot 18 jaar. Voor mij is het confronterend om dit boek te lezen maar toch kon ik het niet laten om te lezen, dus zeker een aanrader voor tieners die zelf met een vorm van autisme te maken hebben. Ook voor alle anderen die op één of andere manier met iemand met autisme te maken hebben is het een openbaring, je leert inzicht krijgen in het denken van iemand met autisme. En voor degenen die in het dagelijkse leven niemand kent met autisme is het een prachtig verhaal, kortom een verhaal voor iedereen die graag een boek ter hand neemt. Het zondagskind is echt een topper en misschien een manier om de taboe rond autisme die er hedendaags nog steeds is op te heffen. Ik zou zeggen veel leesplezier