Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Op zoek...

Marina 15 juli 2019
De Amerikaanse tiener Darius zit niet goed in zijn vel, hij is te dik, wordt op school gepest, uitgesloten bij het voetbal, en het moeilijkste is, vindt hij zelf, de kille relatie met zijn vader.
Als hij onverwacht met het gezin op reis moet: zijn Iraanse grootvader maakt het niet goed, merkt hij dat hij zich ook in de familiekring van zijn moeder niet thuis voelt. Hij spreekt geen Farsi vb, wat hij ziet als de oorzaak dat hij er niet in slaagt deel uit te maken van die warme hechte kring. Dan gebeurt het onverwachte, hij raakt bevriend met Sohrab, een buurjongen en de vriendschap verdiept zich.

Darius is de ik-verteller in het boek: door zijn ogen zien en observeren we zijn leefwereld. Scherpzinnig en in originele Star Trek code-taal, beschrijft hij de acties en interacties van de mensen om hem heen, maar ook zijn eigen gedachten en gevoelens. Korte dialogen zorgen voor afwisseling.
Beetje jammer is dat door de korte, eenvoudige zinnen, de tekst eerder monotoon overkomt. Gezien de thema's en de impliciete leeftijdskeuze voor lezers vanaf 15 jaar, had de schrijfstijl rijker en rijper mogen zijn.

Het boek heeft, buiten het duidelijke coming-of-age onderwerp, nog twee hoofdthema’s, depressie en afkomst.
Reeds in het eerste hoofdstuk, vernemen we dat Darius aan een klinische depressie lijdt, medicatie neemt en bij een psychiater loopt. Dit gegeven wordt doorheen het verhaal meegenomen, verklaart veel van de houding en gedachten die Darius heeft, zonder er zijn identiteit van te maken: Darius lijdt aan depressie, Is niet de ziekte.
Op dezelfde manier wordt het gegeven roots, hier zijn half Iraanse afkomst beschreven: het maakt deel uit van de caleidoscoop, de puzzelstukjes die hem uniek maken. Ook door de vriendschap met Sohrab, leert Darius zichzelf beter kennen.
Prettig is dat het grootste deel van het verhaal zich afspeelt in Iran, wat ons toestaat nader kennis te maken met een boeiende cultuur. Darius houdt van koken, heeft een fijne neus, we krijgen regelmatig trek door de smakelijke beschrijvingen van typische gerechten en zoetigheden.

Darius de Grote is niet oké, is een eerlijk verhaal waarin op een fijne manier wordt getoond hoe opgroeien een persoonlijke zoektocht is naar evenwicht, naar identiteit.
Met of ondanks meegekregen rugzakje.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Marina