Impact op volgende generaties ...

De experimenten , geschreven door Marion Pauw is gebaseerd op waargebeurde feiten. Na een ontmoeting met de Nederlands-Amerikaanse filmproducente Sofia Sondervan, die vertelde haar over het verleden van haar moeder en stiefoma, besloot Marion er een roman over te schrijven.

Na 50 jaar gaat Charlie terug naar haar ouderlijk huis en naar haar stiefmoeder, Alma. Alma is ziek en er is niemand om dat weekend voor haar te zorgen. Zodra Charlie terug is, weet ze waarom ze indertijd deze beslissing heeft genomen om géén contact meer te hebben ….
Maar dan begint Alma te vertellen over haar verleden ….

Het boek bevat 3 tijdslijnen : het verleden van Alma over haar verblijf in het kamp; het verleden van Charlie over haar jeugd en het heden over de ontmoeting na 50 jaar en het weekend van Alma en Charlie.
Er is nog een extra verhaallijn van de relatie tussen Charlie en haar dochter Sofia.

Het gedeelte uit het boek, die de gruwelijkheden beschrijven in het kamp is eerder een relaas met iets te weinig emotie. Ik kon me hier minder inleven, dan bij andere soortgelijke boeken over de jodenvervolging en de concentratiekampen.

Het boek legt dan ook meer de nadruk op de nasleep van deze gebeurtenissen. Het is geen oorlogsverhaal geworden, maar dit boek gaat verder: het geeft de impact weer op de volgende generaties. Wat zijn de gevolgen in het verdere leven van de overlevenden en slachtoffers van gruwelijkheden tijden WOII?

Alma is een slachtoffer, maar wordt ook dader naar Charlie toe. Eigenlijk is Charlie een slachtoffer van een slachtoffer van de jodenvervolging : een tweede-generatie-slachtoffer van de holocaust.

Ik ben blij dat ik (door de blind-date leesclub van Hebban) de kans kreeg om  het boek te lezen. Ik miste echter in het gedeelte over de gebeurtenissen in Auschwitz wel iets, dat "ietsje" dat me wist te raken.

Ik geef het boek dan ook ****