Lezersrecensie
Prachtig debuut
De stille patiënt is het debuut van Alex Michaelides. Verschenen in februari 2019, het is reeds in meer dan twintig talen vertaald.
Alex is een Brit, maar op Cyprus geboren. Hij werkte als scenarioschrijver voor films, maar daarvoor werkte hij in een gesloten psychiatrische inrichting. Het mooie aan het boek is dat zowel zijn vroegere werk als zijn Griekse roots in het verhaal een plaats hebben gekregen.
Na een schijnbaar gelukkig huwelijk van 7 jaar, schiet Alicia haar man vijf keer in zijn hoofd. Na deze gruwelijke daad zwijgt ze, en weigert een enige verklaring te geven. Alicia blijft zwijgen ....
Psychotherapeut Theo is ervan overtuigd dat hij haar weer kan laten spreken en zo kan ontdekken wat er juist gebeurd is...
De zeer vlotte schrijfstijl vond ik prima passen bij het boek! Door de ik-vertelvorm van Theo en de dagboekfragmenten van Alicia was er voldoende afwisseling. Hoe de levens van Theo en Alicia vergelijkbaar zijn en geleidelijk aan verweven worden, wordt heel mooi opgebouwd.
Tijdens het lezen ervaarde ik een speciaal soort spanning, dat van begin tot het einde aanwezig was.
Op het einde komt alles samen en wordt alles duidelijk...
Er moet wel een hele studie vooral gegaan zijn,om dit alles zo ingenieus bijeen te kunnen brengen.
Toch blijft het boek vlot leesbaar en wordt het nooit té ingewikkeld.
Het verrassende plot is de ultieme afsluiter van een heerlijke psychologische thriller.
Ik heb het met heel veel plezier gelezen en ervan genoten.
En daarom ook 4,5 ☆
Alex is een Brit, maar op Cyprus geboren. Hij werkte als scenarioschrijver voor films, maar daarvoor werkte hij in een gesloten psychiatrische inrichting. Het mooie aan het boek is dat zowel zijn vroegere werk als zijn Griekse roots in het verhaal een plaats hebben gekregen.
Na een schijnbaar gelukkig huwelijk van 7 jaar, schiet Alicia haar man vijf keer in zijn hoofd. Na deze gruwelijke daad zwijgt ze, en weigert een enige verklaring te geven. Alicia blijft zwijgen ....
Psychotherapeut Theo is ervan overtuigd dat hij haar weer kan laten spreken en zo kan ontdekken wat er juist gebeurd is...
De zeer vlotte schrijfstijl vond ik prima passen bij het boek! Door de ik-vertelvorm van Theo en de dagboekfragmenten van Alicia was er voldoende afwisseling. Hoe de levens van Theo en Alicia vergelijkbaar zijn en geleidelijk aan verweven worden, wordt heel mooi opgebouwd.
Tijdens het lezen ervaarde ik een speciaal soort spanning, dat van begin tot het einde aanwezig was.
Op het einde komt alles samen en wordt alles duidelijk...
Er moet wel een hele studie vooral gegaan zijn,om dit alles zo ingenieus bijeen te kunnen brengen.
Toch blijft het boek vlot leesbaar en wordt het nooit té ingewikkeld.
Het verrassende plot is de ultieme afsluiter van een heerlijke psychologische thriller.
Ik heb het met heel veel plezier gelezen en ervan genoten.
En daarom ook 4,5 ☆
1
Reageer op deze recensie