Spree killer in Graceland.

Een vrouw wordt op klaarlichte dag gevonden, liggend midden op een verlaten weg. Neergeschoten, zo blijkt. Een carjacking? Enkele uren later valt er een tweede dode, nu midden in de stad. Ogenschijnlijk is er geen verband, maar dan komen de eerste aanwijzingen en het bange vermoeden dat er een spree killer aan het werk is. Wat is zijn motief, hoeveel slachtoffers gaan er nog vallen, hoe hem te stoppen? Helen Grace en haar team openen de jacht in een verbeten race met de tijd...

Dit is deel zeven in een reeks rond Helen Grace. Haar voorstellen wordt niet meer gedaan, haar persoon, verleden en team zijn (moeten maar) de lezer bekend uit de vorige verhalen. Wel wordt herhaaldelijk gealludeerd op die 'gekende' feiten .Wat ik persoonlijk twee maal als een zwaktebod beschouw, veel is er meestal niet nodig om een serieboek toch als standalone behapleesbaar te maken. Niet hier en de vele hints zijn irritant, ofwel weet je waarover het gaat, dus overbodige info, ofwel krijg je voortdurend het gevoel veel te missen.

Voor het overige hangt het verhaal wel solide in elkaar: in korte hoofdstukjes, met telkens een 24-uuraanduiding, wordt er in snelle, actieve zinnen veel spanning en actie opgevoerd. Het verhaal draaft rechtlijnig door naar zijn finale, zijsprongen zijn er niet, veel karaktertekening ook niet.
Komt dan nog het weinig originele script...

Is het boek dan een flop?

Dat dan ook weer niet. Scriptschrijver Arlidge weet hoe je aandacht te vangen en je in één spanningsboog mee over de pagina’s te tillen. Een paar gezellige uurtjes leesplezier krijg je sowieso.
En de opmerking dat het boek bijwijlen wel erg cliché is?
Diehard fans van Helen Grace zal het worst wezen en ik maakte kennis met een nieuw begrip in thrillerland: de spree killer*, ook meegenomen.
Ga je nog van horen, gewis ; -)

* spree killer: Een spree killer (onvertaald uit het Engels) is een persoon die kort achter elkaar meerdere moorden pleegt op meerdere locaties. De spree killer met de meeste doden op zijn naam is Anders Behring Breivik, die in 2011 op het eiland Utøya in de buurt van de Noorse hoofdstad Oslo 69 mensen doodschoot, nadat hij eerder in Oslo acht mensen had gedood middels een bom. In de meeste gevallen komt de schutter zelf ook aan zijn eind, ofwel door zelfmoord ofwel doordat hij gedood wordt door de politie of een omstander met een wapen.
bron: Wikipedia