Leven in een leugen en een identiteitscrisis

Ik heet geen Miriam vertelt het verhaal van de 85 jarige Miriam. Maar Miriam heet eigenlijk Malika en is een Roma vrouw.

In WOII komt Malika terecht in Auswitz en Ravensbruck. Zij verliest haar familie en moet het als jong meisje alleen zien te redden. Op een gegeven moment is haar kamp jasje kapot en besluit ze in een split second om het jasje van een dood meisje te pakken. Alleen is dit meisje joods en zo wordt Malika Miriam. Ze weet hierdoor uiteindelijk de concentratie kampen te overleven en na de bevrijding komt ze terecht in Zweden.

Het is bekend dat je in de tijd van WOII pech had als je joods was, maar het is veel minder bekend dat je nog veel meer pech had als je Roma was.
Doordat Malika de joodse identiteit aanneemt en Miriam wordt krijgt ze een beter leven. Want Roma worden nog steeds overal verstoten.

Maar wat doet het met je als je moet leven in een leugen? Dat je nooit echt meer jezelf kunt zijn en je jeugdherinneringen met niemand kunt delen?
Voor Miriam betekent het dat ze altijd bezig is om een goed, keurig en beschaafd persoon te zijn. In haar dromen wordt ze geplaagd door een identiteitscrisis.
Uiteindelijk, op haar 85e verjaardag, bekent ze aan haar kleindochter de waarheid.

Ik wist niet veel over de Roma bevolking. Ik heb veel van dit boek geleerd. Wat ik jammer vind is dat heden en verleden elkaar zo afwisselen. Ik had het prettiger gevonden als eerst het verleden werd beschreven en daarna wat dit heeft betekent voor Miriam haar leven. Daarom voor mij net geen 5 sterren.

Het boek las vlot, naarmate het verhaal vorderde kon ik me inleven in Miriam. Ik had met haar te doen, maar wilde haar ook af en toe een schop onder haar kont geven. "Kom op Miriam, wees niet zo vreselijk braaf en onderdanig" . Miriam doet zo haar best om fatsoenlijk te zijn. Maar ja, ik ben en westerse blanke vrouw, opgegroeid in vrijheid, dus ik weet niet wat het us om tot een verstoten volk te horen.

Dit boek geeft een indruk van hoe het is om wel af te stammen van een verstoten volk en wat leven in een leugen met je kan doen.
Ik heb het met plezier gelezen, ondanks de beschrijvingen van het verschrikkelijke leven in de concentratie kampen

Tot slot 2 quotes die ik kenmerkend vind voor dit boek
" Was dat het waard? Jezelf verliezen voor de hap van een appel? Ja"
" Nee, zegt Miriam. Ik moet helemaal niks begrijpen. Integendeel. Ik ben ontslagen van de plicht om te begrijpen "