Leest als een trein

Dit is mijn eerste boek van Judith Visser. Het is een roman met in de hoofdrollen Annabel en haar zoon David. Annabel krijgt te horen dat ze ernstig ziek is en in Nederland geen behandeling meer kan krijgen, maar in "seizoenen" moet gaan denken en leven. Samen met haar zoon David klam ze zich vast aan een behandeling in België. Maar Annabel moet een zware strijd leveren en zo ook David. Hij wil zijn moeder niet verliezen en kan moeilijk accepteren dat er geen behandeling meer mogelijk is. Jm

Mooi wordt er vanuit David en Annabel verteld. Ook stukjes uit het verleden van Annabel lees je terug. Wat haar personage meer diepgang geeft. Prachtig beschrijft Judith Visser hoe Annabel moedig strijd en ook hoe vervelend ze wordt behandeld in het Nederlandse ziekenhuis als ze bijvoorbeeld bloeder moet prikken. Als je beseft dat een deel van het verhaal waargebeurd is dan kun je alleen maar respect hebben voor de auteur. Het boek leest als een trein en ik had het dan ook zo uit. Ik las nooit eerder een boek van Judith Visser maar daar komt zeker verandering in!