Humor met een serieuze ondertoon

Nadat de moeder van Joost Beekman valt en haar arm breekt komt ze terecht in de molen van de zorgverlening. Omdat ze daarnaast ook nog vergeetachtig is kan ze na haar revalidatie niet meer naar haar eigen huis en moet er een nieuw onderkomen voor haar worden gezocht. Dit boek neemt je mee op de weg die Joost en zijn moeder Wies afleggen na haar val.
Het boek is op een leuke en humoristische manier geschreven en wordt verteld vanuit de ik-persoon Joost. Het boek bevat een serieuze ondertoon met betrekking tot de vergeetachtigheid van moeder, haar hulpeloosheid, achteruitgang en eenzaamheid. Daarnaast volgt het boek het bureaucratische proces van het zoeken naar een geschikte woning en de indicaties die daarvoor moeten worden afgegeven door allerlei instanties binnen de gezondheidszorg.
Ook blikt Joost terug op hoe zijn moeder vroeger was en wat de vergeetachtigheid met haar en haar karakter doet. Nu zoekt ze steeds het gezelschap van andere bewoners op om maar niet alleen te hoeven zijn terwijl ze vroeger een echte no-nonsense vrouw was die erg flink was. Niet alleen Joost maar de hele familie wordt mantelzorger rondom Wies. Daarbij krijg je ook een kijkje in hun leven.
Het boek is makkelijk te volgen en leest lekker weg. Er staan leuke uitspraken in waardoor je het boek met een glimlach leest. De lotgevallen in de zorg zijn heel herkenbaar voor iedereen die hier mee te maken heeft of in de toekomst misschien nog te maken mee zal gaan krijgen.