Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

De worsteling van een broeder met zijn geweten als hij getuige is van mishandeling en misbruik en de worsteling met zichzelf of hij wel een echte broeder is.

Marja Legius 20 oktober 2014
De hoofdpersoon van het boek is Broeder Bonaventura. Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm. Hij is getuige van allerlei misstanden binnen het pensionaat Zo worden er jongens mishandelt en misbruikt. Hijzelf worstelt met de vraag wat hij hieraan kan doen. Is hij medeplichtig als hij zwijgt? Maar stoppen kan hij het ook niet. Ook worstelt hij met de gedachte dat het leven dat hij nu leidt niet het leven is dat hij zou willen leiden. Het ontbreekt hem echter aan de moed om uit te treden. De drang naar het normale leven wordt versterkt als hij bij de tandarts Patricia ontmoet en van het leven buiten het pensionaat proeft.
Net voor Pasen escaleren de mishandelingen en misbruik waar twee jongens Mark Freelink en Wil van Lanschot de dupe van worden. Op Witte Donderdag zal de bisschop een bezoek brengen aan het pensionaat om de mis bij te wonen en hier zal het verhaal een beslissende fase ingaan. Zal Broeder Bonaventura op Paasmaandag op missie gestuurd worden naar Nieuw-Guinea omdat hij volgens zijn medebroeders niet langer te handhaven is in het pensionaat of zal hij na deze laatste gebeurtenissen toch een besluit durven nemen?
De titel Het Hout is heel goed gekozen omdat de jongens in het pensionaat getuchtigd worden met het hout. De tweede betekenis van het hout komt pas ter sprake tijdens de dienst op Witte Donderdag en daarmee hangt het hele verhaal samen.
De schrijfstijl van Jeroen Brouwers is prachtig. Mooie, lange, poëtische zinnen. De beschrijvingen over het misbruik zijn niet grof of vulgair maar heel respectvol naar de onschuldige slachtoffers. Ook de woorden die hij gebruikt over Patricia en zijn contact met haar zijn heel sierlijk. Er komen veel woorden voor uit de katholieke kerk met af en toe een komische twist zoals dat bij enkele broeders de naamdag genoemd wordt. Ook Latijnse woorden en een vreemd Duits worden gesproken.
Zowel de gewetenswroeging van Bonaventura als de beschrijving van het kloosterleven zijn heel goed en duidelijk. Het lijkt wel of jezelf degene bent die alles ziet en beleeft en je wilt de jongens waarschuwen. Ga weg, vlucht. En tegen de medebroeders zeggen Doe het niet. Hou er mee op. Je begrijpt Bonaventura zijn dilemma’s en frustraties en zou hem willen dwingen een besluit te nemen.
Door het lezen van dit boek heb ik meer inzicht gekregen in de misstanden binnen de katholieke kerk en begrijp ik hoe het kan dat deze misstanden zo lang in de doofpot zijn gestopt.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Marja Legius