Een vrouw uit Amsterdam in de Middeleeuwen, een verrassend debuut.

Het 16e eeuwse Amsterdam is het decor van dit verrassende debuut van Jacobine van den Hoek, waarbij zij een vergeten stukje geschiedenis, nl. het oproer van wezen uit het Burgerweeshuis en de vervolging van vrouwen, beschuldigd van hekserij, aan de orde stelt.
Fye Jansdochter is nog maar een meisje wanneer zij door haar moeder wordt meegenomen naar de terechtstelling van een vrouw, die van hekserij wordt beschuldigd. In het opgroeien beseft Fye dat haar dromen vooruitwijzigingen zijn naar gebeurtenissen in de toekomst en dat deze bijzondere gave nooit aan het licht mag komen in het Amsterdam van haar tijd. Het is de vooravond van de Reformatie en Amsterdam is verdeeld in twee groepen nl. de Rooms-Katholieken aan de ene kant en de Wederdopers met de aanhangers van Calvijn aan de andere kant. Fye is beneden haar stand getrouwd met Ger een appelverkoper, maar was in haar schooltijd verliefd op Laurens, die door zijn ouders naar Geneve werd gestuurd om theologie te studeren bij Calvijn. Fye is haar hele leven gevoelens blijven houden voor Laurens, die opnieuw bovenkomen als hij weer in de stad terug is. In een vlaag van onbzonnenheid vertelt zij over haar gave aan Laurens, die daar grote moeite mee heeft.
Wanneer in de stad een oproer ontstaat van wezen uit het Burgerweeshuis en de geteisterde stad een zondebok zoekt voor het vreemde gedrag van de wezen, wordt Fye beschuldigd van tovenarij. Het proces tegen haar gaat van start, waarbij Fye de gevreesde martelingen van die tijd moet doorstaan.

Jacobine van den Hoek heeft zich voor de beschreven gebeurtenissen uitvoerig verdiept in de geschiedenis van Amsterdam en heeft deze verwerkt in haar boek tot een spannend en lezenswaardig verhaal. Je wordt meegenomen in de sfeer van de 16e eeuw, wat voornamelijk komt door het gebruik van verschillende woorden als teljoor, warmoes, potage etc. Als lezer krijg je zo heel wat informatie over het reilen en zeilen in het Amsterdam van die tijd. De persoon van Fye komt echter niet helemaal goed uit de verf, waardoor het op sommige momenten moeilijk is om je in te leven in de hoofdpersoon. Fye lijkt in haar doen en laten meer op een vrouw uit de 21e eeuw, dan op een vrouw uit de middeleeuwen en dit komt o.a. door uitspraken als: “Een dag niet gelachen is ‘n dag niet geleefd.” (blz.183) In de beschrijving van de persoon van Jacoba (Jaapje) Bam, een vrouw uit de hogere stand blijf je als lezer ook met de nodige vraagtekens achter. In het verhaal is zij de vriendin van Fye en dát in de standenmaatschappij van de 16e eeuw?

Wat overblijft na het lezen van het boek is een gevoel van respect voor de schrijfster, die het heeft aangedurfd om een historische roman te schrijven over een vrouw in de Middeleeuwen. Haar debuut is een originele roman, met een levendige beschrijving van Amsterdam en personen uit die tijd, waarbij de poëtische stijl van schrijven opvalt.
Het is de stijl van schrijven, waardoor je het boek niet aan de kant legt maar blijft doorlezen over Fye en haar belevenissen om daarna met een zucht van verlichting terug te keren naar onze tijd.