Onvergetelijk

Pfeijffer las het artikel `The professor, the bikini model and the suitcase full of trouble´ in The New York Times. En hij schreef naar aanleiding van dat ongelofelijke verhaal, over een professor die getrickt wordt door een catfish, dit boek.
Het is een onvergetelijk boek geworden, m.n. door de fascinerende mengelmoes van echt en niet echt. Bijvoorbeeld: de Sarah Peachez in het boek is niet echt, maar toets haar naam in op Google en ze blijkt wel te bestaan.
Ook onvergetelijk is het geweldige hoofdstuk over de groep mongolen op het terrasje. Zij beleven allerlei avonturen, terwijl het leven van de professor veel te gladjes verloop. De boodschap: je kunt beter iets meemaken dan niets, hoe dan ook.
De theorie van geloof, hoop en liefde is een kadootje. Volgens deze theorie is liefde een daad van projectie: je gelooft dat je geliefde aan je wensen voldoet, daarom houd je van hem. Ik heb er nog vaak over nagedacht. Bijvoorbeeld vroeg ik me af of ik zelf met een beetje meer geloof beter af zou zijn.
Minder vond ik een aantal dingen die met het vliegen te maken hebben.
Hoe zo, een drugskoerier met vliegangst? De bende achter Sarah zou echt liever iemand anders gaan zoeken.
De vliegreizen die professor maakt zijn beide in werkelijkheid niet mogelijk. Proffie vliegt namelijk zonder overstap van Italie naar Curacao en dan ook zonder overstap van Curacao naar Argentinie. Beide trajecten vereisen een overstap.
Voor sommige boeken geldt dat je je als lezer heel goed kan verplaatsen in de hoofdpersoon. Voor Peachez – ik vind het niet erg, maar merk het wel op – geldt dat niet. Er blijft een grote afstand. Je denkt (o.a.) telkens: “Hoe kan iemand zo dom zijn?” en daar kan je je niet echt overheen zetten.
Al met al geef ik het boek vier sterren.