Onbegrip met een hoofdletter O

Bij het intypen van het woord ‘misofonie’ verandert mijn computer het automatisch in: misogynie (vrouwenhaat). Misofonie (haat voor geluid) is een onbekend woord voor mijn Word programma. Niet alleen mijn pc weet van niks, ook mensen staan vaak met hun oren te klapperen als ik het over misofonie heb. Nog nooit van gehoord? Renske Schut maakt hier voorgoed een einde aan. Zij schreef er een boek over: Meer over Misofonie.

Deze ongeneeslijke ziekte, hierna aangeduid als: ‘aandoening’, gaat veel verder dan je storen aan geluidsoverlast. Het is een hersenaandoening waarbij specifieke geluiden extreme gevoelens van woede, walging of zelfs haat opwekken. Uit onderzoek blijkt dat het veelal gaat om eetgeluiden (96%), op de voet gevolgd door ademhaling en nasale geluiden (85%), smakken en burengeluiden (70%). Daarnaast hebben veel misofonen ook last van bewegingen van anderen. Let op: het is een reflexmatige reactie op alledaagse geluiden waar iemand géén controle over heeft. Door een programmeerfoutje in het reptielenbrein worden triggergeluiden als gevaar geïnterpreteerd. Het is dus geen aanstelleritis!

Dit unieke exemplaar behandelt alles wat je over de aandoening wil weten, inclusief een grote hoeveelheid ervaringsverhalen in groene kaders. Tips en trucs worden gedeeld. Ervaringen worden aan beide zijden belicht: misofoon en partner of familielid komen aan het woord. Want reken maar op een hoop onbegrip, ook op de werkvloer: ‘je kunt toch net doen alsof je het niet hoort?’ of: ‘zet je erover heen’. Nee, dat kan niet en dus weet je dat je er één bent. Het bevat een vragenlijst om de ernst te bepalen en verhaalt over de impact op je leven, maar ook op dat van familie. Door de tekst heen staan veelal grappige en bovenal herkenbare twitter teksten. Schut’s eigen bevindingen zijn opgetekend in overpeinzingen. En niet geheel onbelangrijk is dat behandeling mogelijk is, maar helaas is er nog geen echte geneesmethode gevonden. Wel zijn er therapieën die de aandoening iets draaglijker maken.

Het boek blijft boeien, is nergens ingewikkeld en bevat een flinke dosis humor. Door de volledigheid mag het met recht een handboek genoemd worden. Achterin staan adressen van behandelaars, bronvermelding en informatie over de Vereniging Misofonie.

Renske Schut schrijft en fotografeert. Eerder schreef zij: ‘De Hel van Huntington’ (2016) waarmee zij deze ziekte bespreekbaar maakte. In ‘Meer over Misofonie’ wordt de hersenaandoening misofonie op de kaart gezet, met het doel meer begrip te kweken.