Vanaf nu heet ik schatje of liefje

Gedreven door avontuur en vol met levensvragen, verruilt Anoek de Groot, alias Amber, haar woonplaats Amsterdam voor het nachtleven in Tokio. Ze is dan net dertig en begint in Japan een carrière als nachtclubdanseres. Als kind was zij altijd een verlegen meisje, maar in het dansen had ze een manier gevonden om haar gevoel te uiten. Dansen was haar passie, daar genoot zij met volle teugen van. Aandacht verkrijgen en uitdagen, zoals ze vroeger de aandacht van haar vader probeerde te trekken ...

Prostitutie werd in 1956 officieel verboden bij de Japanse wet, om misbruik van weerloze vrouwen te voorkomen. Vanzelfsprekend zijn er genoeg verborgen obscure plaatsen waar men aan betaalde seks kan komen. Erotisch dansen in clubs is veelal legaal. Het hebben van een agent is een eerste vereiste. Deze zorgt ervoor dat de dansers auditie mogen doen en dat ze een overnachtingsplek hebben. Dit appartement moeten ze delen met andere dansers. Anoek begint aan een lange periode van ’s nachts werken en overdag slapen.

Als je denkt dat het een saai, monotoon bestaan is, heb je het mis. De ontmoetingen met klanten zijn zeer gevarieerd. Bedrijven fêteren hun personeel regelmatig op een avondje uit en ook de yakuza, de Japanse maffia is geregeld van de partij. Zelfs de monniken uit de Boeddhistische tempels zijn haar klant! Iedere bezoeker komt er met zijn eigen verhaal of geheim. De gemiddelde Japanse vrouw sluit haar ogen voor dit soort verzetjes van haar partner. De gemiddelde Nederlandse vrouw zou het op z’n minst immoreel vinden.

‘Er zijn nog vijftien minuten die ik vol moet maken. Veel meer kan ik niet rekken. Ik kan niet langer alleen mijn eigen handen langs mijn lichaam laten glijden. Mezelf strelen, al voel ik niets. Hoe verleid je iemand die je niet begeert? ‘ - Amber tijdens een privéshow.

Anoek stelt zich kwetsbaar op en houdt zichzelf voortdurend een spiegel voor. Ze vertelt met een ontwapende openheid over haar klanten, minnaars en collega-danseressen. Ze vertelt over de ongemakken die ze soms ervaren heeft bij het paaldansen (blauwe plekken) of de privéshows. Maar ook over het genieten van de vrijheid om zonder gêne haar vrijwel naakte lichaam te tonen. Uiteindelijk ziet ze in dat het nachtleven het hebben van een privéleven en een hechte relatie onmogelijk maakt. Ze gaat steeds slechter slapen en krijgt nachtmerries. Waar ze werkelijk naar verlangt is liefde, echte liefde. Een reis naar Australië wordt ondernomen om daar fotojournalistiek te gaan studeren.

Inmiddels is Anoek naast auteur ook freelance fotojournalist. Haar foto’s zijn gepubliceerd in internationale boeken, kranten en tijdschriften. Met haar foto’s en kunst heeft ze verschillende prijzen gewonnen en in musea geëxposeerd. Nachtwild is haar meesterlijke debuut. Hierin zijn ook een aantal van haar tot de verbeelding sprekende foto’s te vinden.

Anoek laat je heel dichtbij komen, zuigt je als het ware mee haar wereld in, of je wilt of niet. Je hoort de muziek, de klinkende champagne glazen, je ziet de waas van rook, je zit er middenin. Door haar vakkundige, quasi poëtische schrijfstijl blijft het je fantasie eindeloos prikkelen. Het schijnbaar eentonige nachtleven blijft boeien tot het einde.