Literaire thriller

Buiten bereik van Iris Boter kan je met recht een literaire thriller noemen. Literair omdat de personages niet van karton zijn, maar je voelt voor ze, je begrijpt hen en je herkent hun situatie als het echte leven. Ten tweede zijn de gebeurtenissen in Buiten bereik geloofwaardig, het zou allemaal zo gegaan kunnen zijn. Ten leste het verhaal is gewoon heel goed geschreven. Je wilt het achter elkaar uitlezen en dat hoort bij een goede thriller.

Katja en Daniel hebben een zoontje van vijf, Jonas, met een stoornis, wat dat precies inhoudt, mag de lezer zelf bedenken. Daniel heeft wel iets van een nerd, hij is een zeer talentvol ICT ‘er, Katja is grafisch ontwerper. Het stel drijft uit elkaar, ze staan beide onder hoge werkdruk en praten niet meer. Daarbij komt dat de zorg voor Jonas Katja erg zwaar valt. Daniel neemt Jonas een weekje mee naar Terschelling, om Katja rustig aan haar deadline te laten werken.

Op de dag dat ze zouden thuiskomen, komen Daniel en Jonas niet thuis. Niemand weet waar ze uithangen en Katja weet dat er iets loos is, want ze kan haar man niet bereiken. Politie wordt ingeschakeld, er wordt gezocht. Katja gaat zelfs met Steven, Daniels beste vriend en compagnon naar Terschelling. Drie dagen later stopt er een taxi voor de deur en Jonas stapt uit, maar zeggen wat er gebeurd is, waar zijn vader is, kan hij niet.
Het knappe van dit boek is dat de lezer volledig meekrijgt waar Daniel is en wat er met hem aan de hand is, we weten waar Jonas is [geweest] en we weten wie de slechterik is. Katja weet het echter niet. Dat maakt deze thriller op een andere manier spannend dan dat je als lezer op het einde pas ontdekt hoe het zit.

Omdat de personages van vlees en bloed zijn voel je echt voor hen. Katja’s innerlijk conflict is haar frustratie om haar zoon die ze niet kan bereiken, een slechte moeder is en de schuldgevoelens dat ze hem zelfs dood wenst. Daniel vecht tegen zijn slappe karakter en heeft daarom de verkeerde keuzes gemaakt. Gradus, die door zijn broer Steven onderdrukt wordt en nooit de kansen heeft gekregen die hem een ander leven hadden kunnen geven. En Steven die met zijn charme en charisma ook zelfs een klontje begrip bij de lezer weet op te roepen.
Er lopen twee tijdlijnen door het verhaal, dat vanuit drie perspectieven is verteld. Katja en Gradus volgen we in het heden. Daniels verhaallijn heeft echter veel meer voeten in de aarde. Naast zijn beslommeringen in het heden worden zijn hoofdstukken afgewisseld met de gebeurtenissen terug in de tijd.

Knap bedacht deze vorm, ik heb er van genoten!