Hoe Jonas een echte vampier wordt

Jonas is een buitenbeentje. Zijn zes oudere broers lijken allemaal sprekend op elkaar. Vader is trots op ze, want ze zijn voorbeeldige vampiers: onberispelijk, netjes en het belangrijkste van alles, ze bijten hun slachtoffers zo dat ze er niets van merken. Dat is belangrijk, want anders komen de mensen erachter dat ze vampiers zijn. En daar gaat het bij Jonas fout: bij hem merken de mensen wel dat hij bijt. Hij bijt namelijk scheef. Dus vader grijpt meteen in, als hij ziet dat het de eerste keer misgaat. Zijn vader weet zeker dat het aan Jonas’ ogen ligt en neemt hem mee naar brillenman, die hem een nachtbril aansmeert. Helaas helpt de bril niets…  

Maar als Jonas niet voor zijn tiende mensenbloed heeft gedronken, is hij geen vampier meer en wordt hij verstoten. Dat betekent dat hij nog maar drie maanden heeft om te leren recht te bijten. Jonas oefent zich suf op papiertjes, varkenslapjes, biggetjes en soms stiekem op de kat, maar zijn beet blijft scheef. Tot zijn grote schrik komt zijn schoolvriendinnetjes Sofie er ook nog achter dat Jonas een vampier is. Gelukkig weet hij haar gerust te stellen, hij is tenslotte een vampier van niks, hij kan niet eens bijten. Sofie weet de oplossing: een beugel! Maar duurt dat niet veel te lang?  

Een vampier van niks is een vrolijk fantasy-verhaal over vampiers, spannend, met veel humor. Hoogtepunt is het bezoek aan de orthodontist, die een hele bijzondere assistente heeft: zijn moeder. Ze is zo blij dat ze niet in een bejaardenhuis hoeft, dat ze met de stoel-op-wieltjes door de behandelkamer heen en weer crost. Als lezer zou je willen dat alle orthodontisten zulke assistentes hadden, dat maakt een bezoek aan de ortho veel leuker. Ieder kind zal zich ook herkennen in Jonas: hoe vaak hebben je ouders niet het beste met je voor, willen ze je helpen, maar pakken ze het totaal verkeerd aan? En de beugel van Jonas voel je bijna zelf in je mond. De auteur brengt haar vampierwereld helemaal tot leven voor je.    

Een vampier van niks is het debuut van schrijfster Daiënne Merkies (1958) uit Bergen op Zoom. Ze heeft met dit boek in 2014 de Hotze de Roosprijs gewonnen, een Zaanse prijs voor het beste kinderboekdebuut, waarbij kinderen van de basisscholen kiezen welk boek ze het leukste vinden. Daiënne werkte op een taaldrukwerkplaats waar ze samen met kinderen gedichten schreef. Dat vond ze zo leuk dat ze daarna een cursus Poëzie en Proza is gaan doen en de vierjarige opleiding Proza voor Kinderen bij Scriptplus heeft gevolgd.  

De illustraties van Helen van Vliet passen helemaal bij de sfeer van het boek. Heel treffend tekent ze Jonas en zijn familie, Sofie en alle andere personages.  

Leeftijd: 8 jaar en ouder