Anna , wel of niet in kaart gebracht?

Door een artikel op Hebban kwam Anna in kaart gebracht van Marek Sindelka op mijn NTL-lijst. Door de tekst op de achterkant werd mijn nieuwsgierigheid nog meer geprikkeld,:”Welke verteller kunnen we vertrouwen?......Wie kent Anna echt?”.
Het boek bestaat uit meerdere hoofdstukken, die kleine verhalen op zichzelf vormen. De hoofdstukken zijn verschillend van lengte, ieder hoofdstuk wordt vanuit een ander perspectief geschreven. Wie de verteller is, is niet in ieder hoofdstuk even duidelijk.

De hoofdstukken zijn verschillend van kwaliteit en de link met Anna moet je soms raden, aan het eind van het boek wordt dit meer duidelijk. De meeste hoofdstukken bevatten wel vragen of opmerkingen over zaken waar ik zelf niet altijd bij stilsta. In het eerste hoofdstuk gaat het bijvoorbeeld over je tong, is het een inwendig orgaan of niet. Ik hou ervan als een boek je prikkelt om er wel over na te denken. In het derde hoofdstuk de vaststelling dat er iedere dag 24 uur geschiedenis bijkomt, geschiedenis leeft dus.

Het boek zit wat dat betreft vol met mooie ideeën, zinnen en dubbele lagen, maar soms wordt het een brij van woorden en dan raakt de schrijver me kwijt . Het hoofdstuk waar ik het meest van heb genoten is het eerste hoofdstuk “ de show gaat beginnen”. Je voelt de podiumangst van de entertainer, je voelt zijn hartslag. Ook mooi is hoe de schrijver Anna als puber beschrijft, de onzekerheid over haar neus, die ze probeert te verbergen en wat volgens haar niet lukt. Minder vond ik bijvoorbeeld het derde hoofdstuk “onroerend goed”. Daar worden heel veel ideeën gespuid en valt het verhaal weg tussen alle zinnen.

De vraag resteert of ik nu weet wie Anna is, dat weet ik nog steeds niet. Ik kan stukken Anna zien, maar zeker niet de hele Anna. Een waardering voor het boek, vind ik lastig. Ik geef 3 sterren, omdat het boek vooral een verzameling verhalen bleef en niet een verhaal werd..