De proef op de som genomen: bloedproef

Lori Andrews woont in Californie, waar ze, naast schrijfster, werkt als gerenommeerde hooglerares rechten en genetica aan het Chicago-Kent College of Law en directeur van het Institute for Science, Law and Technoligy. Bloedproef( Sequence is de originele titel) is haar eerste thriller.

Het boek gaat over Dr. Alexandra Blake, een geneticus bij het AFIP, die haar onderzoek naar een medicijn tegen een griepvirus moet onderbreken omdat haar hulp nodig is bij een spectaculaire moordzaak. In de buurt van militaire bases loopt een seriemoordenaar rond die vrouwen vermoordt en daarna tatoeëert. Bij de eerste zaken was er geen bruikbaar DNA te vinden om hem op te sporen, maar het is een kwestie van tijd tot er bruikbaar DNA gevonden wordt. De moordenaar slaat toe, dicht bij Alex en haar vriend congreslid David Thorne, waardoor forensisch inzicht niet genoeg is om aan het gevaar te ontsnappen…

De hoofdpersoon is dr. Alexandra Blake, een geneticus die als kind haar vader verloren heeft aan de oorlog. Ze is een aantrekkelijke vrouw rond de dertig die alleen woont in omgebouwd kapsalon. Ze heeft net gebroken met haar vriend Luke, een muzikant. Hoewel ze nog vaak aan hem denkt, voelt ze zich aangetrokken tot David Thorne, een congreslid.
Wanneer ze hoort dat ze haar onderzoek moet onderbreken, protesteert ze tegen het forensisch werk dat ze moet doen om de moord op te lossen, maar tegen het einde van het verhaal vindt ze het eigenlijk best leuk.


Het boek is geschreven vanuit een hij/zij-verteller en heft een vrij wetenschappelijke basis. Vaak wordt er verwezen naar medische onderzoeken die dr. Blake uitvoert. Het bevat niet echt flashbacks of flashforwards. De personages halen wel soms
Er wordt diep ingegaan op wetenschappelijke zaken en juridische termen waardoor het soms wat langdradig word.
De spanning wordt pas tegen het einde van het verhaal opgebouwd, heel langzaam en onverwacht.

Ik vond het boek niet zo goed omdat het voor mij te wetenschappelijk was. Er werd diep ingegaan op het DNA en het hele proces om het te analyseren en dat nam bij mij de spanning wat weg. Ze komen de dader ook pas helemaal op het einde op het spoor, waardoor het eerste deel vrij langdradig is.
Ik had het einde helemaal niet zien aankomen, het verraste me. Dat vond ik wel goed.

Kortom, het is een goed boek maar jammer dat het zo traag op gang komt.