Adembenemend

Wat een plot. Het neemt je mee in de levens van Nola en Harry en een aantal dorpsbewoners van Aurora. Maar het neemt je ook "bij de neus". Geniaal. Het verhaal zit goed in elkaar en vooral vanaf de tweede helft wil je eigenlijk alleen maar door blijven lezen omdat de ontwikkelingen elkaar dan snel op gaan volgen. De eerste 350 pagina's zijn ook zeker de moeite waard, maar in de tweede helft en vooral de laatste 150 pagina's gebeurt er heel veel en zit de vaart er meer in. Ik had al heel snel een verdachte op het oog. *spoileralert* Daar bleek ik gelijk in te hebben maar dan wel om een hele andere, verrassende reden. Zoals iemand ín het boek óver het boek wat je dus ook aan het lezen bent (alleen al die lagen, net als het terugtellen in hoofdstukken maken het boeiend) zegt: Ik ben van Nola gaan houden. Haar personage wordt heel mooi beschreven en goed uitgediept. Net als dat van Harry en Marcus en een paar dorpsbewoners van Aurora. Het boek past in meerdere genres. Nu ik het uit heb snap ik waarom het toen het verscheen zo'n hype was. Bij veel 'hype' boeken denk ik achteraf dat er gewoon een goede pr-machine bezig is geweest, maar dit boek heeft alle aandacht echt zelf verdiend.
De schrijftips die de schrijver benoemt aan het begin van elk hoofdstuk geven het ook zeker een meerwaarde omdat zij allemaal ook op hun manier weer een rol spelen ín het verhaal. Normaal gesproken ben ik niet iemand die van zulke dikke pillen houdt. Deze was zeker de moeite waard en had vast korter gekund, maar ik kan geen lange stukken noemen die ook weggelaten hadden kunnen worden. Eén kritiekpuntje: het is een vrij serieus boek. Het verhaal maakt dat er niet veel te lachten valt, maar er is in het boek zelf helaas ook niet veel te lachen. Een grappig citaat uit het boek tot slot van deze recensie: "Liefde, liefde, altijd weer die liefde. Liefde betekent toch niks, Goldman! Liefde is een constructie die door mannen is bedacht om de was niet te hoeven doen."