Een gemiste kans

Isabelle Allende schrijft in haar boek dat het idee voor dit boek is ontstaan bij een kopje koffie in de familiekring met kerstmis. Dat merk je en dat is jammer. Het boek vertelt het verhaal van Richard, Lucia en Evelyn. Richard is een Amerikaanse geleerde, die zich heeft afgesloten van het leven. Lucia, een Chileense, heeft het leven weer ontdekt en wil het maximale er uithalen. Evelyn is een jonge illegale immigrant uit Guatemela. Evelyn komt onverwachts in het leven van Richard en Lucia door een botsing. Er ligt een lijk in haar kofferbak en Richard en Lucia gaan haar helpen om het lijk kwijt te raken.
De geschiedenis van Evelyn vormt het hoogtepunt van het boek. Het maakt op een mooie manier duidelijk hoe zwaar en gevaarlijk het leven in Guatemala kan zijn en waarom immigranten kunnen kiezen voor een illegale emigratie. Daarom is het zo jammer dat er het tragisch-komische gegeven van het lijk in het boek verwerkt is. Isabelle heeft het gebruikt om de levens van de drie hoofdpersonen met elkaar te laten verweven, het haalt de kracht van de mooie verhaallijnen weg. Het einde doet het boek helemaal te kort, een meer open einde was hier meer op zijn plaats geweest.
Conclusie? Laat sommige ideeën lekker op de koffietafel liggen en gebruik alleen de goede.