Recensie Schimmenspel

Ik dacht: een tussendoorboekje. En dat was het eigenlijk ook wel. Ik was in de bibliotheek, die ik niet zo heel vaak bezoek maar nu was ik op zoek naar een Engels boek, en toen zag ik Schimmenspel liggen tussen de nieuwe aanwisten. En ik was wel benieuwd.

Een journalist geeft zijn baan op om de biografie van zijn schoonvader te gebruiken. Een researcher ontdekt belangrijke informatie, maar voor dat hij kan vertellen wat die is, wordt hij vermoord. De journalist wil koste wat het koste weten wat die informatie is en komt zo ook steeds dichter bij de moordenaar.

Schimmenspel had de twijfelachtige eer gelezen te worden na een boek dat ik heel goed vond. Dan valt het altijd een beetje tegen. Net zoals een boek een stuk beter lijkt als je het na een heel slecht boek leest. Dat was hier ook zeker het geval. Er is niet echt iets op te merken aan het verhaal, het is alleen wel een beetje kort, maar het is ook niet echt speciaal. Het is een boek dat je leest, weglegt en er dan niet meer over na denkt. Ik denk dat het een verhaal is dat ik erg snel vergeten zal hebben. De schrijfstijl is best prettig al komt hij erg Amerikaans over, maar de schrijver is Iers. Zoals ik al zei, een echt tussendoorboekje. Maar waarom kiezen alle Ierse auteurs die ik ken het pseudoniem 'Black'?