Emotionele rollercoaster

Schietpartijen op school. Helaas komen ze veel te vaak voor. In 54 minuten beschrijft Marieke Nijkamp zo'n schietpartij vanuit verschillende perspectieven. Al deze vertellers hebben op de een of andere manier met de schutter te maken. Een stem mis ik eigenlijk in dit boek: die van de schutter. Wat motiveert iemand om zo iets verschrikkelijks te doen? Ik ben daar wel benieuwd naar.
Ik vond het boek ontzettend goed geschreven. Waarom? Nou ik huil niet echt vaak bij boeken, maar door dit boek moest ik echt janken. Ik heb het in een dag uitgelezen, omdat ik gewoon verder moest. Hoe verschrikkelijk het ook was wat er allemaal gebeurde.
Het was ook niet onduidelijk dat je uit verschillende perspectieven las. Ieder had zijn eigen stem en ik heb het gevoel dat ik ze allemaal goed ken. Ik zou zelfs willen dat ik daar naar toekon om hun te steunen. De personages voelen als vrienden aan, omdat ik hun geheimen weet.
Waarschuwing: Je moet het echt aankunnen om dit boek te lezen.